Het gelaat van God ontdekken, maakt het leven nieuw

Dierbare broeders en zusters, goeie dag!

Het is mooi bij het begin van het jaar wensen uit te wisselen. Zo hernieuwen we, de een voor de ander, het verlangen dat wat ons te wachten staat, iets beter zou zijn. Het is, ten diepste, een teken van de hoop die ons bezielt en die ons uitnodigt in het leven te geloven. We weten natuurlijk dat met Nieuwjaar niet alles zal veranderen en dat veel problemen van gisteren er ook morgen nog zullen zijn. Daarom wil ik tot jullie een wens richten van een reële hoop, die gesteund is op de liturgie van vandaag.

Het zijn de woorden van de Heer zelf waarmee Hij vroeg zijn volk te zegenen: Moge de Heer de glans van zijn gelaat over u spreiden (…). Moge de Heer zijn gelaat naar u keren (Num. 6, 25-26) [b:Num. 6, 25-26]. Ook ik wens jullie dit toe: dat de Heer zijn gelaat naar u kere en dat jullie zich mogen verheugen, in de wetenschap dat iedere dag zijn barmhartige gelaat, schitterender dan de zon, over jullie straalt en nooit ondergaat! Het gelaat van God ontdekken, maakt het leven nieuw. Want Hij is een Vader die verliefd is op de mens en die nooit ophoudt, telkens wij vallen, van voor af aan te beginnen. De Heer belooft echter geen magische veranderingen, Hij hanteert het toverstokje niet. Hij wil de werkelijkheid van binnenuit veranderen, met geduld en liefde. Hij vraagt, met fijngevoeligheid om ons leven binnen te komen, zoals de regen in de aarde, om zo vrucht te dragen. Altijd verwacht Hij ons en bekijkt Hij ons vol tederheid. Elke morgen kunnen we, bij het ontwaken, zeggen:Vandaag spreidt de Heer de glans van zijn gelaat over mij. Een mooi gebed dat werkelijkheid is.

De Bijbelse zegenbede gaat aldus verder: "(De Heer moge) u vrede schenken" (Num. 6, 26) [b:Num. 6, 26]. Vandaag vieren we de Werelddag van de Vrede [d:24], die als thema heeft: Overwin de onverschilligheid en win de vrede [6026]. De vrede die God in de wereld wil zaaien, moet door ons verbouwd worden. Dat niet alleen, ze moet ook veroverd worden. Dat brengt een ware en echte strijd mee, een geestelijk gevecht dat in ons hart plaatsvindt. Niet alleen oorlog is vijand van de vrede, maar ook de onverschilligheid, die alleen aan zichzelf doet denken en hindernissen opwerpt en achterdocht, angst en geslotenheid. Dat zijn vijanden van de vrede. We beschikken, God zij dank, over veel informatie, maar soms zijn we zo overdonderd door berichten dat we afgeleid worden van de werkelijkheid, van de broer en zus, die ons nodig hebben. Laten we dit jaar beginnen met ons hart te openen door de aandacht op te wekken voor de naaste, voor wie dichtbij is. Dat is de weg om de vrede te veroveren.

Moge ons daarbij helpen de Koningin van de vrede, de Moeder van God, van wie we vandaag het feest vieren. Zij bewaarde al deze woorden in haar hart en overwoog ze bij zichzelf (Lc. 2, 19) [b:Lc. 2, 19]. De hoop en de zorgen, de dankbaarheid en de problemen, alles wat in het leven gebeurde werd, in het hart van Maria, gebed, dialoog met God. Zij doet dat ook voor ons: ze behoedt de vreugde en maakt de knopen van ons leven los, door ze bij de Heer te brengen.

Laten we het nieuwe jaar toevertrouwen aan Moeder, zodat vrede en barmhartigheid groeien.