Door de liefde van God zich laten trekken naar Jezus

Dierbare broeders en zusters, goedendag,

Vandaag wordt de lezing van het zesde hoofdstuk uit het Johannesevangelie voortgezet, waarin Jezus na het grote wonder van de broodvermenigvuldiging aan de mensen de betekenis verklaart van dit "teken" (Joh. 6, 41-51) [b:Joh. 6, 41-51].

Zoals Hij eerder met de Samaritaanse had gedaan, startend bij de ervaring van de dorst en het teken van het water, zo gaat Jezus hier uit van de ervaring van de honger en van het teken van het brood om Zichzelf te openbaren en uit te nodigen in Hem te geloven.

De mensen zoeken Hem, de mensen luisteren naar Hem, want ze zijn enthousiast geraakt over het wonder - ze wilden Hem koning maken! - maar wanneer Jezus zegt dat Hijzelf het ware, door God gegeven, brood is, nemen velen aanstoot, ze verstaan dat niet en beginnen onder elkaar te morren: "en kennen wij Zijn vader en moeder niet? Hoe kan Hij dan zeggen: ‘Ik ben uit de hemel neergedaald?'" (Joh. 6, 42) [b:Joh. 6, 42]. Ze beginnen te morren. Dan antwoordt Jezus: "Niemand kan tot Mij komen als de Vader die Mij zond hem niet trekt" en Hij voegt er aan toe: "wie gelooft heeft eeuwig leven" (Joh. 6, 44.47) [b:Joh. 6, 44.47].

Dit woord van de Heer verbaast ons en doet ons nadenken. Het voert binnen in de dynamiek van het geloof, dat een relatie is, de relatie tussen de menselijke persoon - wij allen - en de Persoon van Jezus, waar de Vader een beslissende rol heeft en natuurlijk ook de heilige Geest - die hier verondersteld wordt. Het volstaat niet Jezus te ontmoeten om in Hem te geloven, het volstaat niet de Bijbel te lezen, het Evangelie - dat is belangrijk!, maar volstaat niet -; het volstaat zelfs niet aanwezig te zijn bij een wonder, zoals dat van de broodvermenigvuldiging. Veel mensen zijn in nauw contact met Jezus geweest en hebben Hem toch niet geloofd, meer nog, ze hebben Hem geminacht en veroordeeld. Ik stel mij de vraag: waarom? Werden ze niet door de Vader getrokken? Neen, het is gebeurd omdat hun hart gesloten bleef voor de werking van de Geest van God. Heb je een gesloten hart, dan kan het geloof niet binnenkomen. God Vader trekt ons altijd naar Jezus toe: maar wij moeten ons hart openen of het sluiten. Het geloof, dat als een zaad is in het diepste van het hart, ontkiemt wanneer we ons door de Vader naar Jezus laten "trekken" en wij "naar Hem gaan" met een open hart, zonder vooroordelen; alleen dan herkennen we in zijn gelaat het gelaat van God en in zijn woorden het Woord van God, want de Heilige Geest heeft ons binnen gevoerd in de relatie van liefde en leven die bestaat tussen Jezus en God Vader. Daar ontvangen we het geschenk, de gave van het geloof.

Welnu, vanuit deze geloofshouding kunnen we ook de zin verstaan van "het Brood van het leven" dat Jezus ons geeft en waarover Hij zegt: "Ik ben het levende brood dat uit de hemel is neergedaald. Als iemand van dit brood eet zal hij leven in eeuwigheid. Het brood dat Ik zal geven is Mijn vlees, ten bate van het leven der wereld" (Joh. 6, 51) [b:Joh. 6, 51]. In Jezus, in Zijn "vlees" - dat wil zeggen in Zijn concrete menselijkheid - is de gehele liefde van God, de Heilige Geest, aanwezig. Wie zich door deze liefde laat trekken gaat naar Jezus, gaat met geloof, en ontvangt van Hem het leven, het eeuwige leven.

Zij die deze ervaring op voorbeeldige wijze heeft beleefd is de Maagd van Nazareth, Maria: de eerste menselijke persoon die in God geloofd heeft en zo het vlees van Jezus heeft ontvangen. Laten we van haar, onze Moeder, de vreugde en de dankbaarheid leren om de gave van het geloof. Een gave die niet "privé" is, geen private eigendom, maar een gave die moet gedeeld worden: het is een gave "voor het leven van de wereld"!