De Paus wil uw stem zijn

Zeer geliefde broeders. oorspronkelijke bewoners en boeren,

Met grote vreugde en dankbaarheid begroet ik uw enthousiaste aanwezigheid en de welwillende woorden welke u tot mij hebt gericht. Om aan de gevoelens welke thans in mijn hart opkomen uiting te geven, kan ik geen betere groet vinden dan de zin van de heilige Petrus, die eerste Paus van de Kerk: 'Vrede voor u allen die in Christus zijt!' Vrede aan u allen die zo'n ontelbare menigte vormt.

Ook aan u, inwoners van Oaxaca, van Chiapas, van Culiacán, en die uit andere streken bent gekomen, erfgenamen van het bloed en de cultuur van uw edele voorouders, vooral de mixteken en zapoteken, die 'tot een heilig leven zijn bestemd, samen met allen die allerwegen de naam aanroepen van Jezus Christus, hun Heer en de onze' (1 Kor. 1, 2) [b:1 Kor. 1, 2].

De Zoon van God 'heeft onder ons gewoond' om hen tot kinderen van God te maken die geloven in zijn naam. (Joh. 1, 11 vv.) [[b:Joh. 1, 11 vv.]]; en Hij vertrouwde aan de Kerk de voortzetting van zijn verlossende zending toe overal waar mensen zijn. Het hoeft dan ook niets te verwonderen dat op een dag van die lang voorbije 16e eeuw, onverschrokken missionarissen in trouw aan de Kerk hier zijn gekomen en verlangden uw levenswijze en uw gewoonten in zich op te nemen om u het beeld van Christus beter te doen kennen er. voor te stellen. Ik begroet daarom met een bijzondere dankbaarheid de eerste bisschop van Oaxaca, Juan José Lopez de Zárate en zovele missionarissen - franciscanen, dominicanen, augustijnen en jezuïeten - mensen die bewonderswaardig zijn om hun geloof en hun menselijke edelmoedigheid.

Zij wisten heel goed hoe belangrijk de cultuur is als voertuig om het geloof over te brengen, om mensen in de kennis van God vooruit te doen gaan. Voor hen kon er geen onderscheid bestaan tussen de rassen en culturen, 'er is geen sprake meer van heiden of jood ... van slaaf of vrije mens, omdat Christus alles in allen is'. (Kol. 3, 9-11) [[b:Kol. 3, 9-11]] Dit vormt een uitdaging en een stimulans voor de Kerk, want om trouw te zijn aan de zuivere en volledige boodschap van de Heer moet zij de hele menselijke werkelijkheid omvatten en vertolken om haar te doordringen met de kracht van het Evangelie. vgl: Evangelii Nuntiandi [[[519|20.40]]] Zeer geliefde broeders: mijn aanwezigheid onder u is een levend en bevestigend teken van deze universele bezorgdheid van de Kerk. De Paus en de Kerk zijn met u en hebben u lief: zij hebben uw persoon lief, uw cultuur, uw tradities: zij bewonderen uw bewonderenswaardige verleden, en bemoedigen u in het heden en verwachten veel voor de toekomst.

Ik wil u echter niet alleen daarover spreken. Door u, boeren en oorspronkelijke bewoners, verschijnt voor mijn ogen die onmetelijke menigte van de boerenstand, zo'n belangrijk deel van het Latijns-Amerikaans continent en vandaag nog een zeer belangrijke sector op onze planeet. Tegenover het indrukwekkende gezicht dat voor mijn ogen opdoemt, kan ik slechts denken aan het kader waarin mijn voorganger Paulus VI tien jaar geleden sprak tijdens zijn gedenkwaardig bezoek aan Colombia en meer concreet bij zijn ontmoeting met de boeren [3016].

Ik wil met hem herhalen - en indien mogelijk met nog krachtiger nadruk - dat de huidige Paus 'solidair wil zijn met uw goede zaak, die de zaak van het eenvoudige volk · is, van de arme mensen'. Tijdens de H. Mis met de 'campesinos' van Colombia [[3016]] De Paus is met deze bevolkingsmassa's 'die bijna steeds op een onwaardig levenspeil werden gelaten en soms hard werden behandeld en uitgebuit'. Tijdens de H. Mis met de 'campesinos' van Colombia [[3016]]

De gedragslijn van Johannes XXIII en Paulus VI, alsook de houding van het Tweede Vaticaans Concilie tot de zijne makend vgl: Mater et Magistra [[[90]]] vgl: Populorum Progressio [[[266]]] vgl: Gaudium et Spes [[[575|9.71]]], wil de Paus tegenover een situatie die alarmerend blijft, zelden beter en dikwijls nog slechter, uw stem zijn, de stem van hen die niet kunnen spreken of van hen die tot zwijgen zijn gebracht, om het geweten van de gewetens zijn, uitnodiging tot actie, om de verloren tijd in te halen welke heel dikwijls een tijd van voortgezet lijden en niet vervulde hoop is.

De onderdrukte wereld van het platteland, de arbeider die met zijn zweet zoveel troosteloosheid oogst, kan niet langer wachten tot men ten volle en daadwerkelijk erkent dat zijn waardigheid niet minder is dan die van welke andere sociale sector ook. Hij heeft het recht op dat hij wordt gerespecteerd, dat men hem niet berooft - door handigheden die dikwijls met werkelijke berovingen gelijk staan - van het weinige dat hij bezit; dat men niet zijn verlangen afwijst deel te nemen aan zijn eigen verheffing. Hij heeft er recht op dat men barrières van de uitbuiting wegneemt die heel dikwijls zijn opgeworpen door onduldbare egoïsmen waarop de beste pogingen tot vooruitgang stuklopen. Hij heeft recht op doeltreffende hulp - welke geen aalmoes is of kruimels van rechtvaardigheid - die hem in staat stelt de ontwikkeling te bereiken welke zijn waardigheid als mens en als kind van God verdient.

Daarom moet er snel en grondig worden gehandeld. Stoutmoedige veranderingen en grondige vernieuwingen moeten in praktijk worden gebracht. Zonder aarzelen moeten de noodzakelijke hervormingen worden ondernomen. Populorum Progressio [[266|32]]

Men mag niet vergeten dat de verhouding evenredig moeten worden gemaakt. De Kerk verdedigt wel het recht op privé-bezit, maar leert met niet minder duidelijkheid dat op alle privé-eigendom een sociale hypotheek rust, omdat de goederen voor de algemene bestemming dienen welke God hen heeft gegeven. En indien het algemeen welzijn het eist mag men zelfs niet aarzelen om op een behoorlijke wijze onteigening te verrichten. Populorum Progressio [[266|24]]

De boerenstand heeft een groot belang en een hoge waardigheid. Zij verschaft de samenleving de nodige producten voor haar voeding. Het is een taak welke de waardering en dankbare achting van allen verdient, hetgeen een erkenning van de waardigheid is van hen die er zich mee bezighouden.

Een waardigheid die ontwikkeld kan en moet worden door de beschouwing van God, welke wordt begunstigd door het contact met de natuur, de weerspiegeling van het goddelijk handelen dat zorg draagt voor de gewassen van het veld, het doet groeien, het voedt en de aarde vruchtbaar maakt door regen en wind te geven opdat zij ook de dieren voedt die de mens helpen, zoals wij lezen in het begin van Genesis.

Het bewerken van het land brengt geen geringe moeilijkheden mee wegens de inspanning welke het eist, de minachting waarmee er soms naar wordt gekeken of de hindernissen die het ontmoet en welke alleen een actie van grote omvang kan oplossen. Zonder dat zal de vlucht van het platteland naar de steden voortgaan en heel dikwijls problemen van uitgebreide en beangstigende proletarisering scheppen met een opeenhoping in mensonwaardige verblijven, enz.... ·

Een tamelijk verspreide kwaal onder de landarbeiders is de neiging tot individualisme, terwijl een meer gecoördineerde en solidaire actie geen geringe hulp zou kunnen zijn. Denkt daaraan, dierbare kinderen.

Alles wel beschouwd bezit de boerenstand benijdenswaardigste menselijke en godsdienstige rijkdommen: een liefde geworteld in het gezin, gevoel voor vriendschap; hulp voor de meest behoeftige, een diepe menselijkheid, liefde voor de vrede en burgerlijke samenleving, beleving van het godsdienstige, vertrouwen in en ontvankelijkheid voor God, beoefening van de liefde jegens de maagd Maria, en zovele anderen. De Paus wil u die zoveel bijdraagt aan de samenleving een hulde van erkentelijkheid brengen. Dank u, boeren, voor uw waardevolle bijdrage aan het sociaal welzijn, de mensheid is u veel verschuldigd. U kunt fier zijn op hetgeen u bijdraagt aan het algemeen welzijn.

En wat u betreft, verantwoordelijken van het land, bezittende klassen die soms de gronden onproductief laat die het brood in zich bergen dat zovele gezinnen ontbreekt, het menselijk geweten, het geweten van de volkeren, de kreet van de hulpeloze, en boven alles de stem van God, de stem van de Kerk, herhalen u met mij: het is niet rechtvaardig, het is niet menselijk, het is niet christelijk zulke duidelijk onrechtvaardige situaties te laten voortbestaan. Men moet de werkelijk doeltreffende maatregelen in praktijk brengen op plaatselijk, nationaal en internationaal niveau zoals die aangegeven is in de encycliek ' Mater et Magistra [90]' (derde deel) [[90]] En het is duidelijk dat hierbij degene het meeste moet meewerken, die het meest bezit. Zeergeliefde broeders en kinderen: Werkt aan uw menselijke verheffing, maar beperkt u daar niet toe. Probeert steeds waardiger te worden op moreel en godsdienstig plan. Koestert geen gevoelens van haat of geweld, maar ziet op naar de Meester en Heer van allen die ieder beloont overeenkomstig zijn daden. De Kerk staat aan uw zijde en spoort u aan uw situatie van kinderen van God te beleven in eenheid met Christus, onder de blik van Maria onze allerheiligste moeder.

De Paus vraagt u uw gebeden en belooft u de zijnen. En terwijl hij u zegent, neemt hij afscheid van u met de woorden van de heilige apostel Paulus: 'Groet al de broeders met een heilige kus'. Moge dit een oproep tot hoop zijn! Zo zij het.