Tot de gelovigen, biddend vanwege vervolgingen van leden van de Kerk

Romeinen! Beminde zonen en dochters!

Opnieuw, in een zorgwekkend en smartelijk uur, is het gelovig volk van de eeuwige Stad naar zijn Bisschop en Vader komen toelopen.

Andermaal schijnt deze grootse zuilenrij met moeite de massa's in haar reuzenarmen te kunnen omvatten, - de massa's die, als golven door een onweerstaanbare kracht voortgedreven, tot op de drempel van de Vaticaanse Basiliek kwamen toestromen, om hier, in het middelpunt van de ganse katholieke wereld, tegenwoordig te zijn bij het Misoffer, als verzoening opgedragen, en uiting te geven aan, de gevoelens waar hun gemoederen vol van zijn.

De veroordeling op de oevers van de Donau tegen een uitmuntende Kardinaal van de Heilige Roomse Kerk N.v.d.r.: bedoeld is Kard... N.v.d.r.: bedoeld is Kard. Mindszenty, aartsbisschop van Esztergom en primaat van Hongarije, was eind 1948 gevangen genomen vanwege zijn anti-communistische houding en in februari 1949 werd er een proces tegen hem gevoerd. uitgesproken, te midden van de eensgezinde afkeuring van de beschaafde wereld, heeft ook op de boorden van de Tiber een kreet van verontwaardiging uitgelokt die Rome waardig is.

Het feit echter dat een de godsdienst vijandig gezinde regering deze keer een Prins van de Kerk heeft getroffen, die de achting geniet van de overgrote meerderheid van zijn volk, is geen alleenstaand geval; het is maar een schakel in de lange keten van vervolgingen door enkele dictatoriale staten tegen de christelijke leer en het christelijk leven ontketend.

Het is nu eenmaal een karakteristiek kenmerk, gemeen aan de vervolgers van alle tijden, dat ze zich niet vergenoegen met het physisch afmaken van hun slachtoffers, maar deze bovendien als verachtelijk en hatelijk willen doen doorgaan in de ogen van het vaderland en de maatschappij.

Wie herinnert zich niet de eerste Romeinse martelaren door Tacitus vermeld 15, 44 [[4199]], geofferd onder Nero en voorgesteld als brandstichters, verfoeilijke misdadigers, vijanden van het mensdom?

De huidige vervolgers tonen zich gedweeë leerlingen uit die roemloze school.

Ze kopiëren als 't ware hun meesters en voorbeelden, indien ze hen niet overtreffen in wreedheid, handig als ze zijn om de meest recente uitvindingen van de wetenschap en de techniek aan te wenden met het doel het volk te beheersen en te verknechten, en wel op een wijze waar in de voorbije eeuwen niet eens werd aan gedacht.

Romeinen!

De Kerk van Christus bewandelt de weg haar door de goddelijke Verlosser aangeduid. Ze weet dat ze eeuwig is; dat ze niet kan vergaan; dat ook de hevigste stormen er niet zullen in slagen haar onder te dompelen. Ze bedelt niet om gunsten; de bedreigingen en ongenade van aardse machten boezemen haar geen schrik in. Ze mengt zich niet in louter politieke of economische vraagstukken, en houdt zich evenmin op bij disputen over het voor- of nadeel van deze of gene regeringsvorm. Alleen verlangt ze, voor zover dit van haar afhangt, steeds met allen in vrede te leven (Rom. 12, 18) [[b:Rom. 12, 18]], en daarom geeft ze aan Caesar wat hem van rechtswege toekomt, maar ze mag hetgeen van God is niet verraden noch afstaan.

Het is nu overbekend wat de totalitaire en de godsdienst vijandig gezinde staat van haar eist en verwacht als vergelding voor zijn verdraagzaamheid of zijn twijfelachtige erkenning. Hij verlangt namelijk:

• een Kerk die zwijgt wanneer ze moet spreken;
• een Kerk die de wet van God verzacht en aanpast aan de menselijke grillen, wanneer ze haar met luide stem moet verkondigen en verdedigen;
• een Kerk die zich losrukt van het onwankelbaar fundament waarop Christus haar vestigde, en zich inschikkelijk neerzet op het losse drijfzand van de lopende opinie of zich overlevert aan de voorbijsnellende stroom;
• een Kerk die geen weerstand biedt aan de verdrukking van het geweten, noch de billijke rechten en de gewettigde vrijheid van de volkeren beschermt;
• een Kerk die, in verlagende slavernij, zich opsluit tussen de vier muren van de tempel en het goddelijk gebod vergeet haar door Christus voorgeschreven: Gaat op de kruiswegen staan (Mt. 22, 9) [b:Mt. 22, 9]; onderwijst alle volkeren (Mt. 28, 19) [b:Mt. 28, 19].

Beminde zonen en dochters!

Geestelijke erfgenamen van een ontelbaar legioen martelaren en belijders,

Is dit de Kerk die ge eert en bemint? Kunt ge in zulke Kerk de wezenstrekken van uw Moeder herkennen? Kunt ge u een Opvolger van de eerste Petrus voorstellen die buigt voor dergelijke eisen?

De Paus bezit de goddelijke beloften; en al blijft Hij ook een zwak mens, Hij is niettemin onoverwinbaar en onwrikbaar; als heraut van de waarheid en de rechtvaardigheid, als principe van de eenheid der Kerk, verheft Hij zijn stem om de dwalingen, de afgodendienst en het bijgeloof aan te klagen, om de onrechtvaardigheid te veroordelen, om de lief de en de deugd te doen beminnen.

• Mag Hij derhalve zwijgen wanneer een land met geweld of list de met Rome verenigde kerken van het centrum der Christenheid losrukt; wanneer het alle Grieks-katholieke bisschoppen gevangen zet omdat. ze weigeren hun geloof af te zweren; wanneer het priesters en gelovigen vervolgt en kerkert omdat ze zich van de Moederkerk niet willen afscheiden?
• Mag de Paus zwijgen wanneer door een minderheid die het bewind in handen kreeg, het recht om de eigen kinderen op te voeden aan de ouders wordt ontzegd, omdat ze hen wil vervreemden van Christus?
• Mag de Paus zwijgen wanneer een staat de grenzen van zijn bevoegdheid te buiten gaat en zich het recht toeëigent om de bisdommen af te schaffen, de bisschoppen af te zetten, de kerkelijke organisatie omver te werpen en haar te beperken tot beneden hetgeen strikt nodig is om aan doelmatige zielzorg te kunnen doen?
• Mag de Paus zwijgen wanneer men zover durft .te gaan dat een priester in de gevangenis wordt geworpen omdat hij weigerde het meest heilig en onschendbaar geheim, het biechtgeheim, te verklappen?
• Is dit alles wellicht ongewettigde inmenging in de politieke machten van een Staat? Wie zou het in alle oprechtheid durven beweren?

Uw kreten hebben reeds het antwoord gegeven op deze en vele andere dergelijke vragen.

God de Heer, beminde zonen en dochters, belone uw trouw. Hij geve u de nodige sterkte in deze en de komende strijdperioden. Hij make u waakzaam voor de slagen van Zijne en uwe vijanden. Hij schenke Zijn licht aan hen wier, ogen nog gesloten zijn voor de waarheid. Hij geve aan zovele harten die heden nog ver van Hem verwijderd zijn, de genade van een oprechte terugkeer naar dát geloof en die broederlijke gevoelens wier ontkenning de vrede van de mensheid bedreigt.

En nu moge over u allen, over de stad Rome en de ganse wereld, overvloedig, vaderlijk en warm, Onze Apostolische Zegen nederdalen.