Christus is verrezen!

Dierbare broeders en zusters, goede dag en nog eens Zalig Pasen!

Op deze Paasmaandag brengt het evangelie (Mt. 28, 8-15) [[b:Mt. 28, 8-15]] ons het verhaal van de vrouwen die naar het graf van Jezus gaan, het leeg aantreffen en een engel zien die hen meldt dat Hij verrezen is. Terwijl ze zich naar de leerlingen reppen om dit bericht over te brengen, ontmoeten ze Jezus zelf die hen zegt: "Gaat aan mijn broeders de boodschap brengen dat zij naar Galilea moeten gaan en daar zullen ze Mij zien". (Mt. 28, 10) [b:Mt. 28, 10] Galilea is de "periferie" waar Jezus zijn verkondiging had aangevat. Van hieruit zal opnieuw het evangelie van de verrijzenis vertrekken om aan allen te worden verkondigd en ieder mens Hem, de Verrezene, aanwezig en werkzaam in de geschiedenis, zou kunnen ontmoeten. Ook vandaag is Hij hier bij ons op het plein.

Dit is dus de boodschap die de Kerk sinds de eerste dag herhaalt: "Christus is verrezen!". En, in Hem zijn ook wij, dank zij het Doopsel, verrezen, zijn we overgegaan van de dood naar het leven, van de slavernij van de zonde naar de vrijheid van de liefde. Ziedaar, de goede boodschap die we geroepen zijn, bewogen door de heilige Geest, aan de anderen en in elk milieu te brengen. Het geloof in de verrijzenis van Jezus en de hoop die Hij ons heeft gebracht is het mooiste geschenk dat een Christen aan de broeders kan aanbieden. Aan allen en aan elkeen houden we niet op te herhalen: Christus is verrezen! Laten we het samen hier vandaag op het plein herhalen: Christus is verrezen! Laten we het met woorden herhalen maar vooral door het getuigenis van ons leven. De vreugde van de verrijzenis zou van ons gelaat moeten afstralen, in onze gevoelens en houdingen, in de wijze waarop we met anderen omgaan.

Wij verkondigen de verrijzenis van Christus wanneer zijn licht de duistere ogenblikken van ons bestaan verlicht en we ze met anderen kunnen delen; wanneer we in staat zijn te lachen met wie lacht en te wenen met wie weent; wanneer aan de zijde gaan van wie bedroefd is en het gevaar loopt de hoop te verliezen; wanneer we onze geloofservaring vertellen aan wie op zoek is naar zin en geluk. Met onze houding, door ons getuigenis, met ons leven zeggen we: Jezus is verrezen! We zeggen het met heel ons wezen.

We beleven de dagen van het octaaf van Pasen tijdens dewelke de blije sfeer van de verrijzenis ons vergezelt. Het eigenaardige is dat de liturgie het gehele octaaf beschouwt als één dag om ons te helpen het mysterie binnen te treden zodat zijn genade zijn stempel zou drukken op ons hart en op ons leven. Pasen is het gebeuren dat de meest radicale nieuwheid heeft gebracht voor elk menselijk wezen, voor de geschiedenis en voor de wereld: het is de overwinning van het leven op de dood; feest van ontwaken en wedergeboorte. Laten we er voor zorgen dat ons bestaan ingepalmd en omgevormd wordt door de verrijzenis!

Vragen we aan de Moeder Maagd, stille getuige van de dood en verrijzenis van haar Zoon, dat zij in ons de paasvreugde doet toenemen. We gaan dat nu doen door het bidden van het Regina Caeli, dat in de paastijd het Angelus vervangt. In dit gebed, geritmeerd door het Alleluja, richten we ons tot Maria en nodigen haar uit zich te verblijden omdat Hij, die zij in haar schoot heeft gedragen, verrezen is zoals Hij had beloofd en we vertrouwen ons toe aan haar voorspraak. In feite, is onze vreugde een afspiegeling van de vreugde van Maria, want het is zij die met geloof de gebeurtenissen van Jezus bewaard heeft en bewaart. Laten we dit gebed bidden met de ontroering van kinderen die gelukkig zijn omdat hun Moeder gelukkig is.

Na het bidden van het "Regina Caeli"
In deze Paassfeer groet ik jullie, dierbare pelgrims uit Italië en uit verschillende streken van de wereld om deel te nemen aan dit gebedsmoment. In het bijzonder ben ik blij de afvaardigen te verwelkomen van de Shalom Beweging die het laatste deel van de estafettekoers van solidariteit heeft afgewerkt om de publieke opinie gevoelig te maken voor de vervolging van de Christenen in de wereld. Jullie tocht over de straten is afgelopen, maar door allen moet de geestelijke tocht worden verder gezet van intens gebed, concrete participatie en tastbare hulp ter verdediging en bescherming van onze broers en onze zussen, vervolgd, verdreven, gedood, onthoofd om het enkele feit dat ze Christenen zijn. Zij zijn onze martelaren van vandaag en ze zijn met velen; we mogen zeggen dat ze talrijker zijn dan in de eerste eeuwen. Ik wens dat de internationale gemeenschap niet stom en onbewogen toekijkt bij dergelijke onaanvaardbare misdaden. Dat het overtreden van de meest elementaire rechten van de mens een zorg is. Ik wens werkelijk dat de internationale gemeenschap niet de andere kant zou opkijken.

Aan ieder van u, ik wens toe deze week te besteden in de vreugde en sereniteit die de Verrijzenis van Christus ons geeft. Om deze periode nog intenser te beleven – en ik gebruik hier steeds hetzelfde argument – doen we er goed aan als we elke dag een stuk uit het Evangelie lezen waarin gesproken wordt over de gebeurtenis van de Verrijzenis. Elke dag een kleine passage.

Ik wens u allen een Goed en Heilig Pasen! Alstublieft, ... vergeet niet voor mij te bidden. Ik wens u een goede lunch toe en tot ziens!