De Paus groet de bevolking van Brussel

Beste Broeders en Zusters van de Kerk van Brussel, beste inwoners van de stad, die hier vanavond verzameld zijt voor een eerste ontmoeting met de opvolger van Apostel Petrus, ik groet U met vreugde.

Het verheugt mij het begin van deze avond met U te kunnen doorbrengen, in het unieke kader van de Grote Markt te Brussel. Deze prachtige gevels getuigen van een glorierijk verleden. Zij vormen tevens een waarborg voor de toekomst. Brussel is een trefpunt geworden voor ontmoeting en dialoog in het hart van uw land en van Europa. De rijkdom van uw eigen culturen, geheel de aanbreng van uw broeders en zusters die van elders zijn gekomen, zo verschillend en toch zo nabij in de dagelijkse strijd; de aanwezigheid van buitenlandse studenten; het aandringen van zoveel vluchtelingen die ervan dromen in België opgenomen te worden; de vestiging van internationale instellingen en organen; de activiteit van verscheidene organen van de Europese Gemeenschap: het zijn allemaal elementen die Brussel tot een stad maken die open staat voor de wereld. Vanop het balkon van dit Stadhuis groet ik alle Brusselaars, zowel degenen die er geboren als degenen die er later in opgenomen zijn, komend uit de parochies van de stad, uit het centrum of uit de buitenwijken, en zelfs van nog veel verder. Ik groet ook alle Belgen die naar ons luisteren en die naar ons kijken, hier in het hart van de hoofdstad van hun land. Zij is het symbool van de rijke geschiedenis van hun land dat verkozen heeft zijn bestemming te vervullen in vrijheid, in trouw aan zijn tradities en met de wil samen te streven naar wat goed is voor het geheel van de gewesten waaruit België bestaat.

Maar ik mag ook de nieuwe problemen niet vergeten die voortvloeien uit de evolutie van uw grote stad. En in de eerste plaats: hoe moet er tegemoet gekomen worden aan de behoefte aan, en het recht op een eigen, culturele en religieuze identiteit voor iedereen binnen het pluralistische kader van Brussel? Hoe moeten de talrijke sociale problemen aangepakt worden die eruit voortspruiten: familiale en educatieve problemen, problemen van huisvesting en milieu en het probleem van het dagelijkse samenleven? Ik twijfel er niet aan dat U deze problemen gezamenlijk zult kunnen oplossen. Heeft uw stad immers niet met toewijding gepoogd uitzonderlijke toestanden het hoofd te bieden om mensen in moeilijkheden op te vangen? Deze mensen komen van overal. Zij leven verspreid in de anonimiteit van de stad maar zij hopen er een discreet en begrijpend onthaal te vinden.

Uw stad wordt nog door veel andere aspecten gekenmerkt. Het centrum van de stad is overdag, op de eerste plaats, het ontmoetingspunt voor bedienden, en een vestigingsplaats van een veelzijdig dienstbetoon. De meest verscheidene instellingen zijn er gevestigd, zowel administratieve centra die een indrukwekkend aantal "pendelaars" aantrekken uit de omstreken van Brussel; als commerciële centra, horeca of toeristische bedrijvigheden; en voorts instellingen voor kunst en cultuur, voor sport en vrije tijd, zonder het onderwijsnet en de ziekenhuissector te vergeten. Deze eenvoudige opsomming getuigt van de rijkdom en de verscheidenheid van de functies die uitgeoefend worden in uw stad en in geheel de Brusselse agglomeratie.

Voor u, christenen en katholieken van Brussel, wordt de volgende vraag daarom des te dwingender: waarin bestaat uw specifieke roeping, midden in het hart van de stad? Ik weet dat u daarop naar duidelijke antwoorden zoekt. Uw raden, uw gemeenschappen en uw diverse pastorale equipes, verenigd rondom uw herders, helpen u hierbij.
Wat mij betreft, ik wil u aanmoedigen om in twee richtingen te werken. In België heeft het geloof zich sinds eeuwen diep ingeworteld, het is er op schitterende wijze tot bloei gekomen. Het heeft er weerstaan aan talrijke stormen en verlokkingen; het heeft er zich gesterkt rondom de bisschoppen, in gemeenschap met de Bisschop van Rome. Zij die vandaag deze erfenis aanvaarden en die haar zich eigen willen maken, hebben de opdracht om - in volkomen eerbied voor de anderen - getuigen van Christus te zijn, die geloof en liefde uitstralen en in staat zijn de hoop die in hen leeft, te verantwoorden.
De behoefte als volwaardig erkend te worden, voelt iedereen; Zij nodigt u uit om uw eigen identiteit als christenen duidelijker te bepalen. Inderdaad, u bent tegelijkertijd de geliefde kinderen van de hemelse Vader en de getuigen van zijn liefde bij uw broeders en zusters. Het behoort dus tot uw pastorale bekommernis in uw christelijke gemeenschappen, in uw parochies, toevluchtsoorden van vrede en gastvrijheid te stichten, ruimten te scheppen voor diepe spirituele herbronning, voor gebed en geloofsanimatie, pleisterplaatsen voor uitwisseling en dialoog.

Anderzijds wil ik ook het belang van uw cultureel en sociaal engagement onderstrepen. Gaarne erken ik het belang van het uitgebreide net van officiële en particuliere instellingen waarin u meewerkt. Toch wil ik u voorstellen vooral het menselijk karakter, het sociaal nut en de geest van samenwerking te bevorderen. Ik spoor u aan om in uw dagelijks leven de smeekbede van het Onze Vader te vertalen: "Geef ons heden ons dagelijks brood". Hoe zou de Heer ons dat niet geven, als we bereid zijn het met de anderen te delen? Onze waardigheid, onze levensvreugde, ons bezit, onze kennis, onze macht: het zijn zoveel talenten, ons door de Heer toevertrouwd, opdat iedereen in de mogelijkheid zou zijn om deel te nemen aan het algemeen welzijn en om solidair te zijn in dienstbaarheid aan de ontplooiing van iedereen.
Op die manier zult u de gist in het deeg kunnen zijn en zult u kunnen bijdragen tot een nieuwe samenhorigheid onder alle burgers, tot de vorming van een pluriculturele samenleving waarin ieders identiteit moge erkend en bevorderd worden, en waarin de waarden van broederlijke wederzijdse hulp en van sociale gerechtigheid hand in hand gaan met de legitieme individuele belangen. In dit opzicht kan uw stad voor allen een symbool van hoop worden, en uw Kerk het teken van Gods Huis onder de mensen.

Dierbare broeders en zusters in het geloof, beste inwoners van Brussel, de avond valt reeds over de stad. Moge het donker van de nacht uw hart niet verduisteren! Waak of rust in de vrede van God, opdat zijn licht morgen mooier en sterker zou stralen in uw hart, opdat het in uw huis zou mogen schijnen, en dat het uw stappen op de weg naar het ware geluk moge verlichten, d.w.z. op de weg naar de volkomen zaligheid die God ons voorbereidt. Alvorens afscheid te nemen, nodig ik u daarom uit om samen met mij opnieuw het gebed te zeggen dat Jezus ons heeft nagelaten, en dat het dagelijkse gebed moet zijn van elke christen, van ieder christelijk gezin. Wij bidden samen met Maria die, met de Apostelen wakend, heeft gewacht op de komst van de Heilige Geest.

Onze Vader,
die in de hemelen zijt,
geheiligd zij uw naam,
uw rijk kome,
Uw wil geschiede op aarde als in de hemel.
Geef ons heden
ons dagelijks brood.
En vergeef ons onze schulden,
gelijk ook wij vergeven
aan onze schuldenaren.
En leid ons niet in bekoring,
maar verlos ons van het kwade.

Ik dank u! Ik dank u van ganser harte. Ik dank u van ganser harte voor uw aanwezigheid, voor uw warm onthaal, voor uw deelnemen. Ik meen dat de ouders, de vaders en de moeders, elke dag aan de kinderen een zegen mogen geven. In deze geest van uw ouders, van uw goede ouders, vaders en moeders, wil ik u een zegen geven, in eenheid met mijn broeders, de kardinalen en de bisschoppen, hier aanwezig op de Markt. Deze zegen wil ik geven in het Latijn ... U behoort immers tot de westerse traditie die zich altijd van deze mooie klassieke taal heeft bediend. Goede nacht.