Broeders en zusters in Christus,
In de korte tijd, die ons gegeven is, hebben wij samen met elkaar gesproken, samen tot de Heer gebeden. Wat is de betekenis van hetgeen hier is geschied? Is het weinig omdat de tijd zo kort was? Wij hebben aan elkaar onze zorg uitgesproken over vragen die van groot oecumenisch en pastoraal belang zijn, vragen die wij gesteld hebben als broeders en zusters, die de eenheid, waarom de Heer heeft gebeden, met elkaar willen herstellen. Niet de kortere of langere tijd, maar de Geest bepaalt de betekenis van hetgeen geschiedt. Wij hebben juist ons gebed besloten met het Onze Vader. Dit gebed is gekozen als thema voor mijn pastoraal bezoek aan de Kerk in Nederland. Het is met opzet gekozen, omdat dit gebed een bij uitstek oecumenisch gebed is. Bidden niet alle leerlingen van de Heer dit gebed, dagelijks? Ook dit gebed is kort, de Heer had niet veel woorden nodig. Heel de gebedstraditie, die steunt op het Verbond, dat God heeft gesloten, eerst met het volk van Israel en voltooid in het nieuwe Verbond in Jezus, de Christus, leeft in dit gebed. Wij bidden:
Uw wil geschiede.
In dit woord is heel het leven van Jezus samengevat. Bij zijn intrede in de wereld zegt Hij:
Hier ben ik om Uw wil te volbrengen, o God" (Hebr. 10,7). Hij aanvaardt de dood met het woord: "
Niet mijn wil, maar Uw wil geschiede" (Lc. 22,42). Dit alles is geschiedt voor ons. Heeft Hij ook zijn wil voor ons doen kennen, ons zijn wil nagelaten? Hij heeft in zijn hogepriesterlijk gebed gebeden voor ons, voor allen die op het woord van de apostelen in Hem geloven: "
dat zij allen een mogen zijn." Een Heer, een geloof, een doop. Dat zij volmaakt een mogen zijn en de wereld zal erkennen, dat Gij Mij hebt gezonden. Moge van nu af aan, zo vaak wij zeggen
Uw wil geschiede onze zorg, ons verlangen, dat de eenheid hersteld worde, in deze bede besloten liggen.