Het gebed van heel de Kerk voor de Chinese broeders en zusters

In januari jongstleden heb ik aan de bisschoppen van heel de wereld een brief [2294] gericht om heel de katholieke gemeenschap uit te nodigen te bidden voor de kerk in China en met de Kerk in China. Deze morgen hebben wij in de Sint Pietersbasiliek het eucharistisch offer opgedragen voor deze intentie welke door alle harten zo diep wordt gevoeld. Nu wij elkaar zoals elke zondag voor het Angelus ontmoeten, vertrouwen wij onze smeekbeden toe aan de machtige voorspraak van de allerheiligste Maria, die de chinees gelovigen met vurigheid en zoveel vertrouwen aanroepen onder de titel van koningin van China. Bidden wij de moeder van God en onze moeder, dat zij van de goddelijke barmhartigheid de gaven, het licht en de geestelijke krachten verkrijgt, opdat - zoals ik in genoemde brief heb gezegd - 'aan de kerk die in China is, de onontbeerlijke voorwaarden worden verzekerd om ook de zichtbare eenheid te genieten met de kerk van Jezus Christus, die 'één, heilig, katholiek en apostolisch' is' (t.z.p., kol. 186) [[2294]].

Dierbare broeders en zusters in China, wij zijn allen met u verenigd in gedachte, liefde en vooral in gebed. Door het gebed van heel de kerk houdt u - ook wanneer u veraf bent - nooit op in het hart zelf van onze grote katholieke familie te verblijven, waarin Christus onophoudelijk aanwezig is, zoals Hij heeft beloofd. In zijn naam zegen ik u van harte.

Bij deze gelegenheid ben ik blij de uitdrukking van mijn sympathie en achting voor heel het Chinese volk te vernieuwen, waarheen een oprechte wens uitgaat van welvaart, vooruitgang en vrede.

Ik wil vervolgens nogmaals het thema 'Verzoening en boete in de zending van de Kerk' aanroeren, een thema dat ons gedurende de hele veertigdagentijd bezighoudt met het oog op de bisschoppensynode die in voorbereiding is. De eerste en fundamentele verzoening met God in Jezus Christus en de eerste bekering (dat wil zeggen: boete) worden voltrokken in het Sacrament van het Doopsel.

In het geval van het Doopsel van volwassenen zijn deze eerste bekering tot God en de fundamentele verzoening met Hem in Christus de vrucht van een lange voorbereiding: van een diepe initiatie. Deze voorbereiding wordt - vanaf de eerste eeuwen van de Kerk - catechumenaat genoemd.

Het catechumenaat is altijd bijzonder intens geweest in de periode van de veertigdagentijd. Deze traditie blijft ook levend in onze tijd, waarin de pasgeborenen voor een groot deel het sacrament van het Doopsel ontvangen te midden van christelijke gezinnen. Ook in onze tijd moet de veertigdagentijd daarom tenminste - indien niet tot voorbereiding op de eerste bekering door het Doopsel - tot haar verdieping en vernieuwing dienen. En heel dikwijls moet ze dienen tot de nieuwe bekering en verzoening met God in het sacrament van de boete! Daarom wordt in de periode van de veertigdagentijd de catechese van de Kerk onder verschillende vormen geïntensifieerd (bijvoorbeeld in parochies, in groepen of in individuele geestelijke oefeningen, de zogenaamde retraites).

De catechese is ook het beste middel voor de bezinning op het probleem van de verzoening en boete zelf in de zending van de Kerk, zoals de bisschoppensynode van ons verwacht.

Bevelen wij dit werk van de veertigdagentijd van de Kerk bij God aan door de voorspraak van het mens geworden Woord.

Woensdag 24 maart wordt de tweede verjaardag herdacht van de dood van mgr Oscar Arnulfo Romero, aartsbisschop van San Salvador, die als weerloos slachtoffer zijn leven gaf voor de Kerk en het volk van zijn geliefde land. Bidden wij de Heer, terwijl wij de figuur van deze ijverige herder gedenken, dat het offer van zijn leven en dat van zovele andere slachtoffers verkrijgen, dat de Salvadoraanse natie in de verzoening en samenwerking van allen weldra een rechtvaardige oplossing vindt voor de ernstige problemen die het teisteren.

Mogen deze zo beproefde broeders tenslotte het grote goed van de vrede verkrijgen en een menselijke, sociale en politieke vooruitgang van hun nationale gemeenschap.