Tijdens de H. Mis met Nederlandse seminaristen

In het gebed dat ik op Witte Donderdag aan alle priesters van de Kerk heb gezonden, heb ik geschreven: «De Eucharistie is bovenal een gave een de Kerk, een onuitsprekelijk geschenk. Ook het priesterschap is een gave aan de Kerk, met het oog op de Eucharistie» Gebed ter gelegenheid van Witte Donderdag 1982 [[4657|8]]. Het is goed en nuttig hieraan een ogenblik te denken aan het begin van deze bijzondere Eucharistieviering, deze bij uitstek priesterlijke Eucharistieviering van het priesterschap van de Kerk in zijn verschillende vormen en graden: Paus, Bisschoppen, priesters en toekomstige priesters. God heeft ons zozeer liefgehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven (Joh. 3, 16) [[b:Joh. 3, 16]], en Deze heeft ons zozeer liefgehad, dat Hij zich vernederd heeft en gehoorzaam geworden is tot aan de dood van het Kruis (Fil. 2, 8) [[b:Fil. 2, 8]], en ons door zijn bloed verlost heeft van de zonden (Openb. 1, 5) [[b:Openb. 1, 5]]. Niet wij hebben God liefgehad, maar Hij heeft ons liefgehad en Hij heeft zijn Zoon gezonden om door het offer van zijn leven onze zonden uit te wissen (1 Joh. 4, 10) [[b:1 Joh. 4, 10]]. De verlossing, de vergeving van de zonden, is geschenk van Gods oneindige liefde en barmhartigheid voor ons en daarom zijn ook het sacrament van het verlossende Kruisoffer, de Eucharistie, en het sacrament van de bediening daarvan, het priesterschap, geschenk van Gods grenzeloze liefde voor ons. Geschenk aan de Kerk, aan de gelovigen, maar heel bijzonder uiteraard gave aan de bedienaars zelf, aan de priesters. De priesterroeping moeten wij dus allereerst zien als een onuitsprekelijke gave van God waarvoor wij met grote nederigheid en dankbaarheid ontvankelijk moeten zijn en open moeten staan. Een geheel onverdiende gave die wij ontvangen ten dienste van de Kerk, met het oog op de Eucharistie, en die wij dus als een echte dienst, als nederig dienstwerk moeten uitoefenen ten behoeve van de Kerk, van de gelovigen. Ik wil u uitnodigen in deze Eucharistieviering met aandrang tot God te bidden dat Hij ons de genade mag schenken het priesterschap steeds te zien en te beleven als een onuitsprekelijke gave van Hem en als een waarachtige dienst aan de gelovigen. Laten wij, om dat oprecht en met vrucht te kunnen doen, ons eerst tot God bekeren en Hem vergiffenis vragen voor onze zonden.