Homilie tijdens de viering van de Bisschopswijding van drie hulpbisschoppen voor Mechelen - Brussel

“Voor u ben ik bisschop, met u ben ik Christen”, zo sprak Sint-Augustinus tot het volk van zijn bisdom. Het is een grote blijdschap voor het aartsbisdom Mechelen-Brussel dat mgr. Jean-Luc Hudsyn, mgr. Jean Kockerols en mgr. Leon Lemmens vandaag mijn hulpbisschoppen worden. Deze blijdschap voegt zich bij onze gemeenschappelijke vreugde om, door het Doopsel, verbonden te mogen zijn met Christus, het Licht van de wereld.

De lezingen van deze liturgie van de Veertigdagentijd zijn in het bijzonder bedoeld als leidraad van de volwassen catechumenen die de Doop zullen ontvangen tijdens de paaswake. Want ook al willen sommigen zich in België, zoals de volksmond zegt, laten ‘ontdopen’, anderen – en ze zijn met velen – hebben de wijsheid het doopsel te vragen. Gedoopt worden is ondergedompeld worden in de dood van Christus, om samen met Hem deel te hebben aan het nieuwe leven van Pasen, aan het eeuwige leven van de Verrijzenis. Het is echter ook, door de gave van het geloof, het ontvangen van het licht van Christus in zijn verstand en in zijn hart. Het is voortaan het menselijk leven en de wereld zien zoals God die ziet. Daarom noemde men in de eerste eeuwen van de Kerk het Doopsel ook ‘fotismos’, wat zoveel wil zeggen als ‘verlichting’.

Johannes heeft in die zin zijn wondermooie relaas van de genezing van de blindgeborene op een zodanige wijze opgesteld, dat we haast als vanzelf denken aan de genade van ons Doopsel. De badinrichting van Siloam verwijst natuurlijk naar de doopvont. En als Johannes onderstreept dat het ging om een man die blind was vanaf zijn geboorte, wil hij ons doen begrijpen dat we van nature blind zijn in de ogen van God. Om eindelijk duidelijk te kunnen zien, moeten we van deze natuurlijke blindheid genezen worden door het bad van de nieuwe geboorte en de verlichting die daarmee gepaard gaat. “Ik ben het licht der wereld”, zegt de Heer, “en Ik ben in deze wereld gekomen opdat de niet-zienden zouden zien.”

Vandaar dat Paulus durft te schrijven: “Broeders en zusters, eens waart gij duisternis, nu zijt gij licht door uw gemeenschap met de Heer. Leef dan ook als kinderen van het licht.” En hij citeert daarbij de hymne die men in zijn tijd aanhief bij doopsels: “Ontwaak, slaper, sta op uit de dood, en Christus’ licht zal over u stralen.”

De eerste lezingen uit de zondagsliturgie van de Veertigdagentijd Red.: De wijding vond plaats.. Red.: De wijding vond plaats op de vierde zondag van de Veertigdagentijd verwijzen dan weer telkens naar een van de belangrijkste gebeurtenissen uit de heilsgeschiedenis vóór Christus. Allereerst is er de oorsprong van de wereld; vervolgens komt de roeping van Abraham; dan de zending van Mozes; en vandaag de uitverkiezing en zalving van koning David. Dat treft wel, nu we bijeengekomen zijn voor een zalving en wijding tot bisschop. En wel van drie bisschoppen tegelijk! Een primeur in België! Monseigneur Berloco, de apostolische nuntius – die kennelijk hard werkt (in anderhalf jaar heeft hij de benoeming van niet minder dan zes bisschoppen voorbereid: alweer een record!) – heeft de nodige onderzoeken gedaan en Rome de hare, maar boven deze noodzakelijke procedures uit is het de Heer zelf die deze drie gedoopten, deze drie priesters roept om samen met mij bisschop te zijn. En we hebben het daarnet gehoord: “God ziet niet zoals een mens ziet; een mens kijkt naar het uiterlijk, maar de Heer naar het hart.” Ik verheug mij dan ook over de keuze die de Heer heeft gemaakt. En indien u een ‘scoop’ of een ‘primeur’ wilt: ik meen u te kunnen zeggen dat ook u in onze drie vicariaten gelukkig zal zijn met de keuze van de Heer. Er is natuurlijk wel wat te betreuren: onze drie nieuwe bisschoppen mogen misschien, net als David, wel mooie ogen hebben, maar ze zijn helaas niet rossig zoals hij ... U zult er maar mee moeten leren leven! Maar ondanks dat gemis, fluistert de Heer me in de oren: “Zij zijn het! Hen moet gij zalven.” En dat zal ik ook dadelijk doen, met de hulp van de andere wijdingsbisschoppen.

Broeders en zusters, voor de vicariaten Brussel en Waals-Brabant, die het gedurende bijna een jaar zonder de aanwezigheid van een hulpbisschop hebben moeten stellen, en vooral voor het vicariaat Vlaams-Brabant en Mechelen, dat deze aanwezigheid al meer dan twee jaar heeft ontbeerd, is dit een dag van grote vreugde en een krachtige reden tot hoop. En voor mijzelf is het een prachtig geschenk dat Benedictus XVI me vanwege de Heer geeft. Met een wijd open hart zullen we in diepe gemeenschap van geest het licht en de sterkte mogen ontvangen uit de hemel. En met deze nieuwe krachten zullen we allen samen, bisschoppen, priesters en diakens, personen uit het godgewijde leven en leken, mogen verder werken aan de vitaliteit van de Kerk en de uitstraling van het geloof in dit grote bisdom.

Op het einde van deze viering zullen onze drie nieuwe bisschoppen u kort toespreken, maar nu al nodig ik u uit deel te nemen aan de drie chrismamissen waarin ik zal voorgaan in Mechelen, Brussel en Nijvel. Tijdens die vieringen zullen zij zich uitgebreider tot u kunnen richten tijdens de homilie: mgr. Lemmens in Mechelen op 18 april om 19.30 uur, mgr. Kockerols in Brussel op 19 april om 19 uur, en mgr. Hudsyn in Nijvel op 20 april om 18.30 uur. Het geeft u meteen ook de gelegenheid om hen officieel welkom te heten in elk vicariaat.

Laten we dan ook verheugd zijn en laten we deze nieuwe herders die de Heer ons schenkt, dragen in gebed! Amen.