Bij de ontvangstceremonie op het vliegveld Okecje van Warschau

Meneer de President,
geachte dames en heren,
mijne heren kardinalen en medebroeders in het bisschopsambt,
dierbare broeders en zusters in Christus,

Het doet mij goed vandaag in uw midden op Poolse bodem te staan. Het was een grote wens van mij om deze reis te maken naar het geboorteland en het volk van mijn geliefde voorganger, Gods dienaar Johannes Paulus II. Ik ben hier om het spoor van zijn leven te volgen, van zijn jeugd tot aan zijn vertrek naar het memorabele conclaaf van 1978. Ik hoop op deze reis kennis te maken met de generaties gelovigen die hem voor de dienst aan God en de Kerk hebben afgestaan, en met mensen die onder zijn herderlijke leiding als priester, bisschop en paus zijn geboren en opgegroeid in de Heer.

Onze gezamenlijke reis zal in het teken staan van het motto: ‘Weest standvastig in het geloof’. Ik zeg dit nu al om aan te geven dat deze reis niet alleen voortkomt uit sentiment – hoewel dat zeker een rol speelt – maar vooral een reis is van het geloof, een onderdeel van de missie die mij is toevertrouwd door de Heer in de persoon van de apostel Petrus, die werd geroepen om zijn broeders en zusters in het geloof te bevestigen (Lc. 22, 32) [[b:Lc. 22, 32]]. Ook ik wil putten uit de overvloedige bron van uw geloof, die al meer dan duizend jaar onafgebroken stroomt.

Ik begroet Zijne Excellentie de Presidenten dank hem hartelijk voor zijn welkomstwoordennamens de autoriteitenvan de republiek en het volk. Ik begroetde heren kardinalen, de aartsbisschoppenen bisschoppen. Ook groet ik Zijne Excellentiede Minister-President en de ledenvan de regering, de vertegenwoordigersvan het Parlement en de Senaat, de ledenvan het Corps Diplomatique met hundeken, de apostolisch nuntius in Polen.Het doet mij genoegen dat ook de regionaleautoriteiten hier aanwezig zijn, samenmet de burgemeester van Warschau.Voorts begroet ik de vertegenwoordigersvan de orthodoxe Kerk, de EvangelischeKerk van Augsburg en de andere Kerkenen kerkelijke gemeenschappen. Ook groetik de leden van de joodse gemeenschapen de volgelingen van de islam. En tenslotte begroet ik de gehele Kerk in Polen: de priesters, de religieuzen, de seminaristenen alle gelovigen, in het bijzonder dezieken, de jongeren en de kinderen. Ikvraag u allen om mij in uw gedachten engebeden te vergezellen, zodat deze reisvoor ons allen vruchtbaar zal zijn en onszal brengen tot een dieper en sterkergeloof.

Ik zei al dat mijn route bij dit bezoek aanPolen geïnspireerd zou zijn door het levenen herderlijk werk van Karol Wojtyla endoor de weg die de paus zelf als pelgrimin zijn geboorteland gegaan is. Ik heb erdaarom voor gekozen hoofdzakelijk teverblijven in twee steden die JohannesPaulus dierbaar waren: Warschau, dehoofdstad van Polen, en Krakau, waar hijaartsbisschop was. In Warschau zal ik eenontmoeting hebben met de priesters, deverschillende niet-katholieke Kerken enkerkelijke gemeenschappen en de nationaleautoriteiten. Ik hoop dat deze ontmoetingenzeer vruchtbaar zullen zijnvoor ons gemeenschappelijke geloof inChristus en voor de sociale en politiekewerkelijkheid waarin de mannen en vrouwenvan nu leven. Er staat een kort bezoekaan Czestochowa op het programma,evenals een ontmoeting met vertegenwoordigersvan religieuzen, seminaristenen leden van kerkelijke bewegingen.De liefdevolle blik van Maria zal onsvergezellen als wij met elkaar op zoekgaan naar een diepe, trouwe verbondenheidmet Christus, haar Zoon. Vervolgensreis ik naar Krakau en daarvandaan naarWadowice, Kalwaria, Lagiewniki en dekathedraal van Wawel. Ik ben mij er zeerwel van bewust dat dit de plaatsen zijndie Johannes Paulus II het meest dierbaarwaren, aangezien zij verbonden zijn metde groei van zijn geloof en met zijn herderlijkeambt. Er zal ook een ontmoetingplaatsvinden met de zieken en lijdendenop wat misschien wel de meest aangewezenplek voor zo’n bijeenkomst is: hetHeiligdom van de Goddelijke Genade inLagiewniki. Ik zal er ook zeker bij zijn alsde jongeren samenkomen voor de gebedswake.Ik voeg mij graag bij hen enverheug mij erop om te genieten van hungetuigenis van een jong, levendig geloof.Op zondag komen we bijeen in het Blonie-park om in een heilige mis dank tezeggen voor het pontificaat van mijnvoorganger en voor het geloof waarin hijons altijd heeft bevestigd met zijn woordenen het voorbeeld van zijn leven. Enten slotte zal ik naar Auschwitz [d:145] gaan.Daar hoop ik bovenal overlevenden vande nazi-terreur te ontmoeten, die afkomstigzijn uit verschillende landen en allenonder die verschrikkelijke onderdrukkinghebben geleden. Wij zullen samen biddendat de wonden van de vorige eeuw zullengenezen, dankzij de remedie waar degoede God ons op wijst door ons op teroepen elkaar te vergeven, en die Hij onsschenkt in het mysterie van zijn barmhartigheid.

‘Weest standvastig in het geloof’ – dat ishet motto van mijn apostolische bezoek.Ik hoop dat deze dagen zullen helpen omons allen – de gelovigen van de Kerk inPolen en mijzelf – te sterken in onsgeloof. En voor hen die niet de gave vanhet geloof bezitten, maar wier hart vervuldis van goede wil, hoop ik dat mijnbezoek een periode zal zijn van broederschap,goedheid en hoop. Deze blijvendemenselijke waarden vormen een stevigegrondslag om een betere wereld op tebouwen, een wereld waarin iedereen materiëlevoorspoed en geestelijke vreugdekan vinden. Dat wens ik voor heel hetPoolse volk. Ik wil Zijne Excellentie dePresident en de bisschoppen van Polennogmaals danken voor hun uitnodiging. Ik omhels alle Polen hartelijk en vraaghen om mij in gebed te vergezellen opdeze geloofsreis. Benedictus XVI