Bevestig uw broeders

Geliefde broeders en zusters,

Op het einde van deze plechtige Eucharistieviering, dank ik de Heer nogmaals om de vreugde van dit pastoraal bezoek aan uw diocesane gemeenschap. Ik ben in uw midden gekomen om u aan te moedigen en te bevestigen in de trouw aan Christus, zoals het thema dat u gekozen heeft, het goed zegt: “Bevestig uw broeders” (Lc. 22, 31) [b:Lc. 22, 31]. Deze woorden spreekt Jezus tot de apostel Petrus op het laatste avondmaal wanneer Hij hem de rol toevertrouwt de herder te zijn van heel Zijn Kerk op deze aarde.

Sinds vele eeuwen onderscheidt uw bisdom zich door een bijzondere band van genegenheid en gemeenschap met de opvolger van Petrus. Ik heb er mij rekenschap van kunnen geven wanneer ik het paleis van de pausen bezocht, in het bijzonder de zaal van het conclaaf.

In het uitgestrekte gebied van het oude Tuscia is de heilige Leo de Grote geboren, die een grote dienst bewezen heeft aan de waarheid en de liefde door een ijverige beoefening van het woord, getuige daarvan zijn sermoenen, en door zijn brieven.

In Blera is paus Savinus, opvolger van de heilige Gregorius de Grote, geboren en in Canino, Paulus III. Viterbo was heel de tweede helft van de XIIIe eeuw de residentie van de Pausen van Rome; vijf van mijn voorgangers werden daar gekozen en vier van hen zijn er begraven; vijftig zijn er op bezoek geweest, waarvan de laatste, de Dienaar Gods Johannes Paulus II, 25 jaar geleden.

Deze cijfers hebben historische waarde, maar ik zou er nu vooral de spirituele waarde van willen onderlijnen. Viterbo wordt terecht “stad der pausen” genoemd en dit is voor u een bijkomende stimulans om het christelijk geloof te beleven en ervan te getuigen, hetzelfde geloof waarvoor de heilige martelaren Valentinus en Hilarius hun leven gegeven hebben, zij rusten hier in de kathedraal en waren de eersten van een lange rij heilige martelaars en zaligen van uw grondgebied.

“Bevestig uw broeders”: deze vraag van de Heer voel ik vandaag aan als tot mij gericht met een bijzondere intensiteit. Bid, geliefde broeders en zusters, opdat ik mijn zending als herder van heel de kudde van Christus altijd trouw en met liefde moge beoefenen (Vgl. Joh. 21, 15; e.v.) [[b:Joh. 21, 15vv]]. Wat mij betreft, ik beloof uw diocesane gemeenschap blijvend bij de Heer te gedenken, opdat de verschillende schakels – waarvan ik een symbolische uitbeelding heb kunnen bewonderen op de nieuwe deuren van de kathedraal – naar een steeds vollere eenheid en broederlijke gemeenschap zouden streven, de onmisbare voorwaarden om aan de wereld een efficiënt evangelisch getuigenis te geven.

Ik vertrouw deze intenties deze namiddag toe aan de Maagd Maria wanneer ik het heiligdom bezoek van de Maagd van de Eik. En nu, met het gebed dat herinnert aan Haar “ja” bij de boodschap van de Engel, vragen wij Haar ons geloof altijd in sterkte en vreugde te bewaren.

{Vervolgens wordt het Angelus gebeden.}