Mgr. Wiertz, Bisschop van Roermond - Vastentijd 2002

Dierbare broeders en zusters in Christus, In deze Veertigdagentijd gaan wij op weg naar Pasen. Ter voorbereiding op dit hoogfeest wil ik dit jaar uw bijzondere aandacht vragen voor het Sacrament van de Heilige Eucharistie. Er moet ons als gelovigen veel aan gelegen zijn om de ware betekenis van dit sacrament te blijven beseffen en de heilzame kracht ervan te beleven. De geestelijke rijkdom van de Eucharistie is onuitputtelijk. Het Tweede Vaticaans Concilie noemt dit sacrament niet voor niets 'de oorsprong en het hoogtepunt van het christelijk leven' Lumen Gentium [[617|11]] . Ieder van ons mag in dit heilsteken persoonlijk Christus ontmoeten. Vanuit deze ontmoeting worden wij vervolgens samen zijn Kerk. Worden wij het Volk van God dat gevoed wordt door het Lichaam van Christus. Voor iedere gelovige en voor ons samen als Kerk is de viering van dit sacrament onmisbaar. Want zoals een andere concilietekst zegt: 'In de heilige Eucharistie ligt heel het geestelijk goed van de Kerk vervat, namelijk Christus zelf, ons paaslam' Presbyterorum Ordinis [[704|5]]. In elke eucharistieviering wordt inderdaad het mysterie van Pasen - Jezus' dood en verrijzenis - opnieuw werkelijkheid. Eucharistie is onlosmakelijk verbonden met de drie heilige dagen in de Goede Week, het zogenaamde 'Triduum Paschale'. Op Witte Donderdag viert Jezus met zijn leerlingen het Laatste Avondmaal. Hij gaat zijn apostelen voor en neemt hen - en daardoor ook ons - mee in zijn dankzegging aan de Vader. Tijdens de maaltijd schenkt de Heer in de gaven van brood en wijn zichzelf weg aan zijn leerlingen, aan ons. Daarmee stelt Hij een ultiem teken van zijn liefde tot het uiterste toe: "Neemt en eet hiervan, gij allen, want dit is mijn Lichaam, dat voor u gegeven wordt." Het Laatste Avondmaal van Witte Donderdag verwijst naar Goede Vrijdag. Het maakt er eigenlijk al deel van uit. Want het Paaslam dat tijdens de maaltijd genuttigd wordt, is de Christus zelf: Hij die zijn leven voor ons geeft op het kruis: "Dit is mijn bloed dat voor u en alle mensen wordt vergoten tot vergeving van de zonden". Aan het kruis draagt Hij zijn levensoffer op aan de Vader. Zijn dienst van liefde. Heel zijn levensinzet voor ons komt hierin tot uitdrukking. Maria en Johannes staan onder het kruis. Zij representeren de Kerk. Zij vertegenwoordigen ons die mogen delen in dit levensoffer; die onze eigen offers mogen invoegen in die éne verlossende offerande van Christus. De heilige Eucharistie brengt ons telkens opnieuw samen voor die maaltijd van de Heer, waarin Hij zichzelf als de Gekruisigde aan ons wegschenkt in het offer van zijn Lichaam en Bloed. In deze maaltijd van dankzegging, in deze gedachtenisviering van zijn kruisoffer is Jezus werkelijk aanwezig te midden van ons. Op Pasen toont Hij zich als de Verrezene. De ziener van het laatste bijbelboek Apokalyps spreekt over zijn eigen Paaservaring: hij ziet "een Lam staan, als geslacht", zo staat er te lezen (Openb. 5, 6) [[b:Openb. 5, 6]]. Een tegenstrijdige uitspraak! Hij ziet een geofferd Lam dat niet dood ter aarde ligt, maar recht overeind staat. Het Paaslam leeft als de Verrezene. Jezus blijft als de Levende onder ons aanwezig, in de kracht van zijn Heilige Geest. Daarom ook kan de gave van zijn Lichaam en Bloed die ons aangereikt wordt tijdens zijn Laatste Avondmaal en ons geschonken wordt in zijn offer aan het kruis, nu nog steeds een levende werkelijkheid voor ons zijn. Onder de eucharistische gedaanten van brood en wijn aanbidden wij zijn werkelijke aanwezigheid. Zoals ook in het eucharistische lied Tantum Ergo bezongen wordt: Eren wij dan diep gebogen / dit zo heilig Sacrament. Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Pasen vormen samen de éne onverbrekelijke viering van Jezus' dood en verrijzenis. Deze eenheid vindt haar directe uitdrukking in de viering van de Eucharistie als de maaltijd én als offer van de werkelijk aanwezige Heer. Geen van deze elementen mag in onze geloofspraktijk verloren gaan! Als wij ons de ware betekenis van de heilige Eucharistie beter realiseren, wordt ook een godsvruchtig en eerbiedig vieren van dit Sacrament bevorderd. Nemen wij de ernstige waarschuwing van Sint Paulus ter harte: "Wie eet en drinkt zonder het lichaam te onderkennen, eet en drinkt zijn eigen vonnis" (1 Kor. 11, 29) [b:1 Kor. 11, 29]. Ons gelovig besef van de unieke rijkdom van de H. Eucharistie kunnen wij in eenvoudige gebaren tot uitdrukking brengen. Als we ons realiseren dat God in de kerk woont, knielen we in de richting van het tabernakel, zwijgen we devoot in het kerkgebouw en aanbidden we in stilte het allerheiligste Sacrament. En - heel belangrijk - vieren we waardig de Eucharistie in de liturgie van de zondag, de dag van de Heer! Mogen wij voor onze levenstaak kracht putten uit deze maaltijd des Heren. Want Christus neemt ons levensoffer op in het zijne. Blijven wij dankbaar voor de rijkdom van het Sacrament van de Heilige Eucharistie. Want hierdoor blijven wij innig verbonden met Christus en zo ook met elkaar. Ik wens u allen een goede voorbereiding op Pasen. Roermond, veertigdagentijd 2002 + Frans Wiertz, bisschop van Roermond