Boodschap aan het Wereld Jongeren Forum bijeen in Rocca di Papa

Allereerst wil ik graag mijn hartelijke groeten richten tot de studenten die dit keer in Rocca di Papa bij elkaar zijn gekomen voor de achtste "Internationale Jongeren Forum" over het thema "Jongeren en de universiteit: getuigen van Christus in de universitaire wereld ". 8e Wereld Jongeren Forum van.. 8e Wereld Jongeren Forum van 31 maart - 4 april 2004 in Rocca di Papa, bij Rome, gehouden, red. Jullie aanwezigheid is een bron van grote vreugde voor mij, want het een lichtend voorbeeld voor de immer jonge verschijningsvorm van de Kerk. Want jullie zijn van 5 continenten gekomen, daarbij meer 80 landen en 30 internationale bewegingen, verenigingen en gemeenschappen vertegenwoordigende. En ik wil ook graag begroeten de rectors, professoren en docenten die aan het Forum deelnemen, alsmede de Bisschoppen, priesters en leken die betrokken zijn bij de pastorale zorg op universiteiten, en die de studenten dezer dagen zullen begeleiden tijdens hun beraadslagingen en ontmoetingen. Ook wil ik mijn diepe dankbaarheid betuigen jegens de President van de Pauselijke Raad voor de Leken, Mgr. Stanislaw Rylko, en al zijn medewerkers, voor het bijeenroepen van dit welkome gebeuren. Ik breng in de levendige herinnering terug de Forums die in de voorgaande jaren werden georganiseerd in combinatie met de Wereld Jongeren Dagen [d:64]. Voor dit jaar is besloten om de structuur te vernieuwen, om het Forum een meer duidelijk gedefinieerde doelstelling te geven. Daarbij wordt de nadruk gelegd op de meer onderwijzende dimensies door het kiezen van een specifiek thema waarover een concreet aspect van het leven van jonge mensen besproken kan worden. Het thema van deze ontmoeting is zeer actueel en raakt een werkelijke nood. Ik ben verheugd dat zovele jongeren, die van zovele rijke en diverse culturen hier bij elkaar zijn gekomen in Rocca di Papa, samen willen spreken, hun ervaringen willen delen en elkaar willen sterken om getuige te zijn van Christus in de wereld van het hoger onderwijs.

Het is in onze tijd van belang om de band die de Kerk verbindt met de wereld van het hoger onderwijs opnieuw te ontdekken. De Kerk heeft niet alleen een beslissende rol gespeeld in het oprichten van de eerste universiteiten, maar doorheen de eeuwen is ze de werkplaats van cultuur geweest en doet dit in onze dagen nog steeds door de Katholieke Universiteiten en diverse manieren van aanwezigheid in de grote wereld van het hoger onderwijs. De Kerk ziet de Universiteiten als een van die "werkplaatsen waarin de roeping van de mens om kennis te vergaren en het opbouwen van de menselijke gemeenschap met de waarheid als de doelstelling voor deze kennis, dagelijkse werkelijkheid wordt" voor zovele professoren, docenten, jonge onderzoekers en generaties van studenten De algehele menselijkheid van de mens komt tot uitdrukking in de cultuur [[1933]] Beste studenten, op de universiteit zijn jullie niet alleen ontvangers van diensten, maar jullie zijn de ware protagonisten van de activiteiten die daar ontplooid worden. Het geen toevalligheid dat de periode doorgebracht in het hoger onderwijs een vitale fase in jullie bestaan, waarin jullie je voorbereiden om de verantwoordelijkheid voor beslissende keuzes moet nemen, die bepalend zijn voor jullie verdere leven. Het is om deze reden dat jullie het hoger onderwijs met een zoekende geest moeten benaderen om de juiste antwoorden te vinden op de essentiële vragen over de zingeving van het leven, geluk en complete zelfontplooing en de schoonheid en schittering van de waarheid.

Gelukkig is de invloed van ideologiën en Utopias aangewakkerd door een messiaans atheïsme, dat in het verleden zo'n grote invloed had op zoveel universiteitaire omgevingen voor een goed deel verdwenen. Maar er zijn nieuwe scholen van denken ontstaan, die het verstand reduceren tot de horizon van de experimentele wetenschap alleen, en dus tot technische en instrumentele kennis, soms verpakt in een sceptische en nihilistische visie. Deze pogingen om het onderwerp van de diepste bedoelingen te ontwijken zijn niet alleen onvruchtbaar; ze kunnen ook gevaarlijk worden.

Door de gave van het geloof hebben we de Ene ontmoet die Zichzelf voorstelt met opvallende woorden: "Ik ben de waarheid" (Joh. 14, 6) [b:Joh. 14, 6]. Jezus is de waarheid van het universum en van de historie, de betekenis ben het doel van het menselijke bestaan, de bron van alle realiteit! Het is jullie verantwoordelijkheid, jullie die deze Waarheid verwelkomen als jullie roeping en zekerheid van jullie leven, om deze werkelijkheid in de universitaire omgeving en in jullie werk hier tot uitdrukking te brengen. De vraag die dan opkomt is: hoe diep beïnvloed de waarheid van Christus jullie studie, onderzoek, kennis van de realiteit en het uitgebreide onderwijs over de menselijke persoon? Het kan gebeuren dat zelfs tussen degenen die Christus belijden, sommigen op de universiteit zich gedragen alsof God niet zou bestaan. Christen zijn is niet een eenvoudig subjectieve religieuze voorkeur, welke uiteindelijk irrationeel is en terugverwezen is naar de privé sfeer. Als Christenen zijn verplicht om getuigenis te geven van wat het Tweede Vaticaans Concilie bevestigde in Gaudium et Spes [575]: "Het geloof beschijnt immers alles met een nieuw licht en verheldert de heilsbedoeling die God heeft betreffende de integrale zin van de roeping van de mens en zodoende richt het de geest op volledig menselijke oplossingen." Gaudium et Spes [[575|11]] We moeten aantonen dat geloof en rede niet onverenigbaar zijn, maar dat, "Geloof en rede (Fides et Ratio) als twee vleugels zijn waarmee de menselijke geest zich verheft om te waarheid te beschouwen." vgl: Inleiding [[[10|1-6]]]

Mijn jonge vrienden! Jullie zijn leerlingen en getuigen van Christus op de universiteit. Moge de dagen op de universiteit voor jullie allen een periode zijn van grote spirituele en intelectuele volwassenheid, dat jullie zal leiden tot een diepe persoonlijke relatie met Christus. Wanneer jullie geloof alleen nog maar bestaat uit fragmenten van de geloofstraditie, sentimentele gevoelens of in een algemene religieuse ideologie vastzit, zul je waarschijnlijk niet bestand zijn tegen de invloed die de omgeving op je heeft. Je zult daarom moeten zorgen dat Christelijke identiteit standvastig is en gebaseerd op de gemeens hap van de Kerk. Om dit te doen moet je gevoed worden door aanhoudend gebed. Waar mogelijk probeer het over te brengen op de professoren en docenten van de universiteit. Blijft niet geïsoleerd in wat soms een moeilijke omgeving is, maar speel een actieve rol in het leven van kerkelijke instellingen, bewegingen en gemeenschappen binnen de universitaire omgeving. Blijf in nauw contact met de universitaire parochies en sta toe dat de geestelijke leidsmannen je helpen. Je moet de Kerk opbouwen binnen je eigen universiteit als een zichtbare gemeenschap die gelooft, bidt, verantwoording aflegt over onze hoop en die liefdevol alle tekenen van wat goed, waar en mooi is in het universitaire leven ondersteunt. Dit alles moet je doen waar studenten leven en elkaar ontmoeten en dan niet alleen op de campus. Ik ben er zeker van dat de Bisschoppen niet tekort zullen schieten om bijzondere zorg te hebben voor het dienstwerk in de universitaire omgeving door deze te laten verzorgen door heilige en geschikte priesters, die benoemt zijn voor deze missie.

Dierbare deelnemers aan het 8e Internationale Jongeren Forum. Ik ben blij dat jullie aanwezig zult zijn op het St. Pietersplein aanstaande donderdag 1 april 2004, red. 1 april 2004, red. om de jongeren van het bisdom Rome te ontmoeten en later voor de Mis van Palmzondag 4 april 2004, red. 4 april 2004, red. wanneer we samen de 19e Wereld Jongeren Dag [238] zullen vieren over het thema: "We willen Jezus graag zien." (Joh. 12, 21) [b:Joh. 12, 21]. Het is het begin van de finale fase voor de spirituele voorbereiding voor de grote bijeenkomst in Keulen 2005. Het is niet genoeg om te "spreken over" Jezus met de jonge studenten: we moeten ook Jezus "laten zien" aan hen door een onverschrokken getuigenis in ons leven vgl: Novo millennio ineunte [[[9|16]]] Mijn wens voor jullie is dat deze ontmoeting in Rome zal helpen om jullie te sterken in jullie liefde voor de universele Kerk en jullie verplichtingen om dienstbaar te zijn aan de universitaire wereld. Ik ben afhankelijk van ieder van jullie om aan jullie locale kerken en jullie kerkelijke gemeenschappen de rijkdom van de genaden die jullie ontvangenntijdens deze intensieve dagen hier. Onder aanroeping van de Maagd Maria, Zetel van Wijsheid, om jullie te beschermen op jullie wegen, geef ik jullie op zeer hartelijke wijze de Apostolische Zegen voor jullie en voor allen - medestudenten, rectors, professoren, docenten, kapelanen en administratiev staf - die, met jullie, deel uitmaken van de grote "universitaire gemeenschap".

>Vanuit het Vaticaan, 25 maart 2004
Paus Johannes Paulus II