Verrezen ben Ik en nog altijd ben Ik bij u. Alleluja!

Resurrexi, et adhuc tecum sum. Alleluia Verrezen ben Ik en nog altijd ben Ik bij u. Alleluja!

Beste broeders en zusters, de gekruisigde en verrezen Jezus roept ons vandaag opnieuw dit bericht van vreugde toe: het is de Paasboodschap. Ontvangen we het met diepe bewondering en dankbaarheid.

Resurrexi, et adhuc tecum sum. Alleluia. Deze woorden, ontleend aan een oude versie van psalm 138 (b:Ps. 138, 18b), weerklinken aan het begin van de heilige Mis van vandaag. In deze woorden herkent de Kerk bij de opkomst van de zon van Pasen de stem van Jezus, die bij de verrijzenis uit de dood zich met volle, gelukzalige liefde tot de' Vader wendt en uitroept: "Mijn Vader, hier ben ik! Ik ben verrezen, ik ben nog bij U en zal het voor altijd zijn. Uw Geest heeft mij nooit verlaten." Zo kunnen wij ook andere uitspraken van de psalm op een nieuwe manier begrijpen: Al stijg ik naar de hemel op, daar zijt Gij reeds; al daal ik in het dodenrijk, Gij zijt aanwezig; dan zal de duisternis voor U niet donker zijn, de nachten even helder als de dagen; voor U zijn licht en duisternis gelijk. (Ps.138, 8) [b:Ps.138, 8] En waarlijk: in de Paaswake wordt duisternis licht en wijkt de nacht voor de dag die geen ondergang kent. De dood en verrijzenis van het mensgeworden Woord van God zijn gebeurtenissen van onovertrefbare liefde. Het is de overwinning van de liefde, die ons bevrijdde van de slavernij der zonde en dood. Het veranderde de loop der geschiedenis en gaf aan het leven van de mens een onuitwisbare en hernieuwde zin en waarde.

Ik ben verrezen en nog ben ik bij u!

Deze woorden nodigen ons uit tot overweging van de verrezen Christus, waarin wij zijn stem in ons hart laten klinken.

Met zijn offer van verlossing heeft Jezus van Nazareth ons tot kinderen Gods gemaakt. Zo kunnen ook wij nu binnentreden in de mysterievolle dialoog tussen Hem en de Vader. Zo komt ons weer voor de geest, wat Hij eens tot zijn toehoorders zei: Alles is Mij door mijn Vader in handen gegeven. Niemand kent de Zoon tenzij de Vader en niemand kent de Vader tenzij de Zoon en hij aan wie de Zoon het wil openbaren (Mt. 11,27) [b:Mt. 11,27] In deze visie merken wij op, dat de uitspraak, die de verrezen Jezus vandaag tot de Vader richt - nog ben Ik steeds bij U - onwillekeurig ook ons betreft, die kinderen van God zijn en mede-erfgenamen van Christus en omdat wij delen in zijn lijden, zo delen wij ook in zijn verheerlijking (Rom. 8, 17) [[b:Rom. 8, 17]]. Dankzij dood en verrijzenis van Christus verrijzen ook wij vandaag tot nieuw leven, verenigen wij onze stem met de zijne en verkondigen wij steeds bij God te willen blijven, onze Vader, die oneindig goed en barmhartig is.

Treden wij zo in de diepte van het Paasmysterie. De verbazingwekkende gebeurtenis van Jezus' verrijzenis is in wezen een gebeurtenis van liefde: liefde van de Vader, die de Zoon geeft tot verlossing van de wereld. Liefde van de Zoon, die zich onderwerpt aan de wil van de Vader omwille van ons. En liefde van de Geest, die Jezus uit de doden opwekt in zijn verheerlijkt lichaam. En verder: liefde van de Vader, die de Zoon 'weer omarmt' en Hem hult in zijn heerlijkheid, en liefde van de Zoon, die met de kracht van de Geest terugkeert tot de Vader, bekleed met onze verheerlijkte menselijkheid. Van het huidige Hoogfeest, dat ons de absolute en unieke ervaring van Jezus' verrijzenis opnieuw laat beleven, gaat zo aan ons een oproep uit ons tot de Liefde te bekeren. Het is als een uitnodiging haat en egoïsme af te wijzen ep gedwee de voetsporen te volgen van het voor onze verlossing geofferde Lam, de verlosser die zachtmoedig en nedeerig van harte is en rust voor onze zielen (Mt. 11, 29) [b:Mt. 11, 29].

Broeders en zusters in Christus, uit alle delen der wereld, mannnen en vrouwen, die werkelijk openstaan voor de waarheid! Niemand mag het hart sluiten voor de almacht van deze liefde, die verlost! Jezus Christus is voor allen gestorven en verrezen: Hij is onze hoop! Ware hoop voor iedere mens. Vandaag zendt de verrezen Jezus - zoals hij het voor zijn terugkeer naar de Vader ook met zijn leerlingen in Galilea deed - ook ons als getuigen van zijn hoop overal heen en verzekert ons: Ik ben met u, alle dagen, tot aan de voleinding der wereld. (Mt. 28, 10) [[b:Mt. 28, 10]]. Wanneer wij in de geest op de verheerlijkte wonden van zijn verheerlijkt lichaam schouwen, kunnen wij de zin en de waarde van het lijden begrijpen en de vele wonnden verbinden, die ook in onze dagen de mensheid met bloed bevlekken. In Zijn verheerlijkte wonden erkennen wij de onuitwisbare tekens van de oneindige barmhartigheid van God, waarvan de profeet spreekt: Hij is het, die verbint, wier hart gebroken is; die armen het blijde nieuws brengt en aan de gevangen de vrijlating meldt, die alle treurenden troost en vreugdeolie geeft in plaats van een rouwgewaad. Hij is het, die jubel brengt in plaats van vertwijfeling (Jes. 61, 1.2.3) [[b:Jes. 61, 1.2.3]]. Wanneer wij ons Hem met deemoedig vertrouwen naderen, ontmoeten wij in Zijn blik het antwoord op het diepe verlangen in ons hart: God erkennen en met Hem een levendige relatie aangaan in een echte gemeenschap van liefde, die ons eigen 'zijn' alsook onze intermenselijke en sociale relaties met Zijn liefde vervult. Daarom heeft de mensheid Christus nodig: in Hem, onze hoop, zijn wij gered (Rom. 8, 24) [[b:Rom. 8, 24]].

Hoe dikwijls echter zijn betrekkkingen tussen persoon en persoon, tussen groep en groep, tussen volk en volk niet gekenmerkt door liefde, maar door egoïsme, ongerechtigheid, haat, geweld! Het zijn de wonden der mensheid, open en smartelijk in elke uithoek van de planeet en ook dikwijls veronachtzaamd of opzettelijk verborgen. Het zijn wonden, die ziel en lichaam van ontelbare van onze broeders en zusters verscheuren. Zij wachten om verbonden en verlost te worden door de verheerlijkte wonden van de verrezen Heer (1 Pt. 2, 24-25) [[b:1 Pt. 2, 24-25]], en door de solidariteit van degenen, die in zijn voetspoor en zijn naam werken der liefde volbrengen. Degenen, die zich daadkrachtig inzetten voor de gerechtigheid en om zich heen lichtende tekens van hoop verbreiden aan de door bloedige conflicten bezochte plekken en overal waar de waarde van de menselijke persoon verder geminacht en gekwetst wordt. Mijn wens is, dat juist daar zich de getuigenissen van mildheid en vergeving verveelvoudigen!

Broeders en zusters, laten wij ons verlichten door dit stralende heilige dag. Openen wij ons in oprecht vertrouwen voor de verrezen Christus, opdat de verrnieuwende kracht van het Paasmysterie zich ook toont in ieder van ons, in onze gezinnen, in onze steden en in onze naties. In alle delen der wereld moge het zichtbaar werden. In dit ogenblik denken wij heel bijzonder aan enkele regio's van Afrika zoals Darfur en Somalië, aan het gepijnigde Nabije-Oosten - vooral aan het Heilig Land, aan Irak en aan Libanon - en ten slotte aan Tibet. Voor al deze regio's steun ik het zoeken naar oplossingen die welzijn en vrede beschermen! Smeken wij om de voorspraak van Maria, die na de deelname aan het lijden van de passie en de kruisiging van haar onschuldige Zoon ook de onuitsprekelijke vreugde van Zijn verrijzenis heeft ervaren, voor de volheid der paasgaven. Moge Maria, die in de heerlijkheid van Christus is opgenomen, ons beschermen en ons op de weg geleiden der broederlijke solidariteit en vrede.

Dit zijn mijn Paaswensen aan u, hier aanwezig, en aan de mannen en vrouwen van elke natie en op elk continent, die door radio en televisie met ons verbonden zijn. Zalig Pasen!

Zalig Pasen!

Hierna volgden de Paaswensen in talrijke talen.

Aansluitend gaf de Paus de zegen "Urbi et Orbi" - "Voor de stad en voor de wereld" [d:22]