Gebedswake met de jongeren - toespraak

Beste Jongeren,

die de hoop bent van de Kerk in Italië! Het maakt me gelukkig jullie op deze bijzondere plek te ontmoeten, op deze speciale avond, die rijk is aan gebeden, aan liederen, aan momenten van stilte, en die vervuld is van hoop en diepe emoties. Deze valei waar ook mijn geliefde voorganger Johannes Paulus II velen van jullie heeft ontmoet, is zo langzamerhand jullie "agorà" geworden, jullie plein zonder muur of barrière, waar duizenden wegen samenkomen en weer uiteengaan.

Ik heb met aandacht geluisterd naar degene die in naam van jullie allen heeft gesproken. Jullie zijn op deze plaats van vreedzame, authentieke en vreugdevolle ontmoeting aangekomen vanuit duizenden verschillende motieven: de een omdat hij tot een groep hoort, een ander omdat hij door een vriend werd uitgenodigd; de een uit diepe overtuiging, een ander met wat twijfel in zijn hart, weer een ander gewoon uit nieuwsgierigheid... Wat ook het motief is dat jullie hierheen bracht, ik kan jullie zeggen dat het - ook al vraagt het moed omdat zo te zeggen - de Heilige Geest is die ons hier samenbracht. Ja, zo is het: de Geest heeft jullie hierheen gebracht; jullie zijn hierheen gekomen met jullie twijfels en jullie onzekerheden, met je vreugdes en bezorgdheden. Nu is het aan ons allen, aan jullie allen om het hart te openen en helemaal aan Jezus aan te bieden.

Zegt het tegen Hem: "Zie, hier ben ik; zeker, ik ben nog niet zoals U mij zou willen, evenmin slaag ik er in mijzelf ten diepste te kennen, maar met uw hulp ben ik bereid U te volgen. Heer Jezus, deze avond zou ik met U willen spreken, terwijl ik mij de houding eigen maak van die jonge vrouw die meer dan tweeduizend jaar geleden jaar "ja"-woord sprak tot de Vader die haar had uitgekozen om uw Moeder te zijn."

De Vader koos haar omdat zij meegaand was en aan zijn wil gehoorzaamde. Laat ieder van jullie, beste jonge vrienden, zoals zei, de kleine Maria, in geloof tot God zeggen: Hier ben ik, "mij geschiede naar uw woord"!

Wat een fantastisch schouwspel van jong en meeslepend geloof beleven wij vanavond! Dank zij jullie is Loreto vanavond de geestelijke hoofdstad van de jongeren geworden, het centrum waar naartoe om zo te zeggen de menigten van jongeren die de vijf werelddelen bevolken samenstromen. Op dit ogenblik voelen wij ons als het ware omringd door de verwachtingen en hoop van miljoenen jongeren uit de hele wereld: op dit uur zijn sommigen wakker, anderen slapen, weer anderen studeren of werken; de een is hoopvol, de ander in wanhoop, de een gelooft en de ander lukt het niet om te geloven, de een houdt van het leven en de ander is bezig zijn leven te vergooien. Ik zou willen dat dit woord van mij iedereen zou bereiken: de Paus is jullie nabij, deelt met jullie in jullie vreugden en jullie pijnen, bovenal deelt hij in de hoop die jullie heel diep in jullie hart dragen en hij vraagt voor iedereen aan de Heer de gave van een vervuld en gelukkig leven, een leven dat rijk is aan zin, een echt leven.

Helaas is het niet zelden zo, dat een vervuld en gelukkig bestaan door veel jongeren als een moeilijk en soms zelfs helemaal niet te realiseren droom wordt gezien - we hebben er zoveel getuigenissen over gehoord. Zoveel leeftijdgenoten van jullie kijken met angstige bezorgdheid naar de toekomst en stellen zich veel vragen. Ze vragen zich bezorgd af: hoe zich in te voegen in een samenleving die door talrijke en ernstige onrechtvaardigheden en vormen van lijden wordt getekend? Hoe te reageren op het egoïsme en het geweld dat soms de overhand lijkt te hebben? Hoe ten volle zin te geven aan het leven?

Met liefde en overtuiging herhaal ik tot jullie, jongeren hier aanwezig, en door jullie heen aan je leeftijdgenoten uit de hele wereld: Heb geen vrees, Christus kan de diepste aspiraties van jullie hart helemaal vervullen! Bestaan er soms dromen die niet te verwerkelijken zijn, wanneer het de Geest van God is die ze in het hart wekt en voedt? Is er iets dat ons enthousiasme tegen kan houden, wanneer wij met Christus verenigd zijn? Niets en niemand, zou de apostel Paulus zeggen, zal ons ooit kunnen scheiden van de liefde van God, in Christus Jezus, onze Heer (Rom. 8, 35-39) [[b:Rom. 8, 35-39]].

Sta me toe vanavond nog eens tegen jullie te herhalen: ieder van jullie kan, als hij met Christus verenigd blijft, grote dingen volbrengen. Daarom, beste vrienden, moeten jullie niet bang zijn om met open ogen van grootse en goede plannen te dromen en moeten jullie je nooit laten ontmoedigen door de moeilijkheden. Christus heeft vertrouwen in jullie en verlangt dat jullie elke van je meest edele en verheven dromen van authentiek geluk kunt realiseren. Niets is onmogelijk voor wie door God wordt uitgedaagd en zich aan God toevertrouwt. Kijk naar de jonge Maria! De Engel houdt haar iets voor dat werkelijk niet te bevatten is: op een manier die haar het meest er in betrekt, deelnemen aan de grootste van Gods plannen, het heil van de mensheid. Ten overstaan van zo'n voorstel raakte Maria, zoals we in het evangelie hebben gehoord, in verwarring en werd zij heel de kleinheid van haar wezen bewust tegenover de almacht van God; en zij vroeg zich af: hoe is het mogelijk en waarom juist ik? Maar bereid als zij was om de wil van God te volbrengen, sprak zij meteen haar "ja" uit, dat haar leven en de geschiedenis van de hele mensheid veranderde. Het is dank zij haar "ja"-woord dat ook wij nu vanavond hier zijn.

Ik vraag mij af en ik vraag het jullie: wat God aan ons vraagt, zal dat ooit, hoe veel inspanning het van ons ook lijkt te vragen, gelijk zijn aan wat door God aan de jonge Maria werd gevraagd? Beste jongens en meisjes, leren we van Maria ons "ja" te zeggen, want zij weet echt wat het betekent om edelmoedig te antwoorden op de verzoeken van de Heer. Maria, beste jongeren, kent jullie edelste en diepste aspiraties. Vooral kent zij heel goed jullie grote verlangen naar liefde, jullie behoefte om lief te hebben en bemind te worden. Kijkend naar haar en haar gewillig volgend, zullen jullie de schoonheid van de liefde ontdekken, maar niet van een "wegwerp" liefde, voorbijgaand en misleidend, opgesloten in een egoïstische en materialistische mentaliteit, maar van de ware en diepe liefde. In het diepst van zijn of haar hart koestert elke jongen of meisje die naar het leven toegroeit, de droom van een liefde die aan de eigen toekomst haar volle betekenis geeft. Voor velen vindt dit zijn vervulling in de keuze voor het huwelijk en in de vorming van een gezin waar de liefde tussen man en vrouw wordt beleefd als een gave in trouw aan elkaar, als een definitieve gave, bezegeld met het "ja" dat ten overstaan van God wordt uitgesproken op de dag van het huwelijk, een "ja" voor heel het leven. Ik weet goed dat deze droom vandaag de dag niet zo gemakkelijk te realiseren valt. Hoeveel mislukkingen in de liefde zien we niet rond om ons! Hoeveel stellen laten niet hun hoofd zakken, geven zich over en gaan uit elkaar! Hoeveel jongeren, ook onder jullie, hebben niet het uiteengaan en de scheiding gezien van hun ouders! Tot degenen die zich in zulke gevoelig liggende en ingewikkelde omstandigheden bevinden, zou ik vanavond willen zeggen: de Moeder van God, de Gemeenschap van de gelovigen en de Paus staan naast jullie en bidden dat de crisis die de gezinnen van onze tijd tekent, geen onherstelbare mislukking wordt. Mogen de christelijke gezinnen, met de hulp van de goddelijke Genade, trouw blijven aan die plechtige verplichting van de liefde, die zij op de dag van hun huwelijk met vreugde op zich namen ten overstaan van de priester en de christengemeenschap.

Tegenover zoveel mislukkingen wordt niet zelden deze vraag gesteld: ben ik soms beter dan mijn vrienden en mijn ouders die het geprobeerd hebben en mislukten? Waarom zou ik, juist ik dan moeten slagen waar al zovelen zich hebben overgegeven? Deze menselijke vrees kan ook de moedigste geesten tegenhouden, maar in deze nacht die ons wacht, aan de voet van het Heilig Huis, zal Maria tot eenieder van jullie, dierbare jonge vrienden. de woorden herhalen die zij zelf de Engel tot zich hoorde richten: "Vreest niet! Heb geen angst! De Heilige Geest is met jullie en laat jullie nooit in de steek. Voor wie op God vertrouwt, is niets onmogelijk.

Dat geldt voor wie voor het huwelijksleven bestemd is, en nog meer voor degenen aan wie God een leven voorstelt van totale onthechting aan de goederen van deze aarde om voltijds aan zijn Rijk toegewijd te zijn. Er zijn er onder jullie die op weg gegaan zijn naar het priesterschap, naar het godgewijde leven; sommigen die ernaar verlangen om missionaris te zijn, al weten ze wat voor risico's dat met zich meebrengt. Ik denk aan de priesters, aan de religieuzen en aan de lekenmissionarissen die gevallen zijn in de loopgraaf van de liefde in dienst van het Evangelie. Er zou zoveel te zeggen zijn met betrekking tot pater Giancarlo Bossi, voor wie wij gebeden hebben tijdens de periode van zijn gevangenschap op de Filipijnen en die wij vandaag tot onze vreugde onder ons hebben. In hem zou ik allen willen groeten en bedanken die hun leven geven voor Christus aan de frontlinies van de Evangelisatie. Beste jongeren, als de Heer je roept om inniger in zijn dienst te treden, antwoord daar dan edelmoedig op. Wees er zeker van: een leven dat aan God is toegewijd, is nooit tevergeefs gegeven.

Beste jongeren, hiermee kom ik aan het einde van mijn toespraak, maar niet zonder jullie met een vaderlijk hart te hebben omhelsd; ik omhels jullie één voor één en groet jullie hartelijk. Ik groet de aanwezige Bisschoppen, te beginnen met de Aartsbisschop, Angelo Bagnasco, Voorzitter van de Italiaans Bisschoppenconferentie, en Aartsbisschop Gianni Danzi die ons ontvangt in zijn kerkelijke gemeenschap. Ik groet de priesters, de religieuzen, de leiders die jullie begeleiden. Ik groet de burgerlijke gezagsdragers en allen die er voor zorgden dat deze ontmoeting mogelijk werd. Later op deze avond zullen we nog een keer "virtueel" verbonden zijn en we zullen elkaar morgen weerzien, aan het eind van deze nachtwake, voor het meest verheven moment van onze ontmoeting, wanneer Jezus zich werkelijk tegenwoordig zal maken in zijn Woord en in het mysterie van de Eucharistie. Nu al zou ik met jullie willen afspreken in Sydney, waar binnen een jaar de aanstaande Wereldjongerendagen gehouden zullen worden. Ik weet het, Australië is voor de Italiaanse jongeren letterlijk aan de andere kant van de wereld... Bidden we dat de Heer die elk wonder verricht, het voor velen van jullie mogelijk maakt daar te zijn. Dat hij het mij toestaat en jullie toestaat. Dit is een van zoveel van onze dromen die wij deze nacht samen biddend aan Maria toevertrouwen. Amen.