Herderlijk Schrijven over aankomende Bijzondere Synode

Broeders en zusters, Maandag 14 januari van het volgend jaar begint in Rome een Bijzondere Synode. Hierin zullen de Bisschoppen van Nederland onder voorzitterschap van de Paus overleggen hoe in de huidige situatie de pastorale taak in ons land uitgeoefend moet worden. Aan deze Synode zal, behalve de Bisschoppen van Nederland, ook de Bisschop van Antwerpen, mgr. Danneels, deelnemen; hij is, samen met Kardinaal Willebrands, tot gedelegeerd voorzitter benoemd. Verder nemen aan de Synode deel: twee Nederlandse religieuzen, de synodesecretarissen en enkele Kardinalen die aan het hoofd van belangrijke Vaticaanse bestuursafdelingen staan. De Synode heeft als doel te bevorderen dat de Kerk in ons land duidelijk als gemeenschap naar voren treedt. Hierbij gaat het niet alleen om de collegialiteit van de Bisschoppen onderling en met de Paus; het betreft ook de verbondenheid en eenheid van allen binnen de Nederlandse kerkgemeenschap. Het Tweede Vaticaans Concilie heeft gewild dat de bisschoppen met de Paus overleggen hoe zij het welzijn van hun Kerken kunnen behartigen en dat er Synoden worden gehouden Christus Dominus [[646|36]] Paus Paulus VI heeft een reglement voor bisschoppensynoden uitgevaardigd. Paus Johannes Paulus II heeft een Bijzondere Synode met de Bisschoppen van Nederland bijeengeroepen. Het is de eerste keer dat op dergelijke wijze tussen de Paus en de Bisschoppen van één land overleg wordt gepleegd. In zijn encycliek Redemptor Hominis [237] schrijft Paus Johannes Paulus II over de collegialiteit die Christus in het college van de Apostelen onder leiding van Petrus heeft gelegd en die Hij ook aan het college van de Bisschoppen onder leiding van Petrus' opvolger schenkt. vgl: Redemptor Hominis [[[237|19]]] Op deze collegialiteit heeft de Paus vanaf het begin van zijn ambtsuitoefening krachtig de nadruk gelegd; het uitschrijven van de Bijzondere Synode is er een uiting van. De Synode is voor de Kerk in ons land van grote betekenis. Natuurlijk kunnen niet alle problemen die onze Kerkprovincie bewegen, worden behandeld en opgelost. Wel hopen wij dat door het overleg op de Synode wegen worden gevonden waarlangs het geloof in God, de verbondenheid met Christus en de eendracht binnen onze kerkgemeenschap worden versterkt en verdiept. Ongeveer tien jaar na de dood en verrijzenis van Christus rees een ernstig meningsverschil over de vraag of van Christenen de joodse besnijdenis en het onderhouden van de wet van Mozes moesten worden geëist. De Apostelen en oudsten kwamen in Jeruzalem bijeen en na veel heen en weer gepraat sprak Petrus het beslissende woord, dat door Jacobus werd uitgewerkt (Hand. 15, 7) [b:Hand. 15, 7]. Over het besluit dat de besnijdenis en het onderhouden van Mozes' wet voor Christenen niet noodzakelijk waren, zeggen de deelnemers aan het overleg in een brief dat het genomen was door de H. Geest en door hen (Hand. 15, 28) [b:Hand. 15, 28]. Het waren niet de Apostelen en de oudsten alleen die het besluit namen; de H. Geest was er ook bij. Daarom was het zo zegenrijk. Wij zijn ervan overtuigd dat de besluiten van onze Synode geen vrucht zullen dragen, als zij niet met hulp van de H. Geest tot stand komen. Wij kunnen niet zonder zijn licht en ware wijsheid. Daarvoor moeten wij bidden. In het bijzonder verzoeken wij U tijdens het weekeinde 12-13 januari, de vooravond van de Synode dus, in de Eucharistieviering voor het welslagen van de Synode te willen bidden. Op zondag 20 januari zou men de Eucharistie kunnen vieren volgens het formulier 'Bij gelegenheid van een Concilie of Synode'. Altaarmissaal, blz. 1196; zie.. Altaarmissaal, blz. 1196; zie ook het Directorium voor de Nederlandse Kerkprovincie 1980, biz. 101 en 103 Wij hopen dat U ons bovendien in de tijd van voorbereiding, op de openingsdag en tijdens de Synode met Uw gebed zult helpen. Met het oog op de Synode hebben wij bijgaande voorbede voor de Eucharistievieringen laten maken. Wij wijzen U ook op andere mogelijkheden: gebedsdiensten, stil gebed tot Christus in het H. Sacrament en het rozenhoedje. Wij zouden graag zien dat bij gelegenheid van de Synode allen zich richten tot Maria, de moeder van de Heer. Zij had een uitzonderlijke band met de H. Geest. De H. Geest is over haar gekomen en de kracht van de Allerhoogste heeft haar overschaduwd, toen zij de moeder van God werd (Lc. 1, 35) [b:Lc. 1, 35]. Op Pinksteren ontving zij de H. Geest, nadat de Apostelen een paar dagen eensgezind in het gebed hadden volhard, samen met de vrouwen, met Maria, de moeder van Jezus, en met zijn broeders (Hand. 1, 14) [b:Hand. 1, 14]. Wij hopen dat Maria met ons bidt dat de H. Geest de kerkgemeenschap in ons land bezielt. Het ideaal van iedere kerkgemeenschap is de situatie, zoals die volgens de beschrijving in de Handelingen van de Apostelen was in Jeruzalem, kort na de nederdaling van de H. Geest op Pinksteren. Daarvan staat geschreven: "De menigte die het geloof had aangenomen, was één van hart en één van ziel" (Hand. 4, 32) [b:Hand. 4, 32]. En ook: "Zij legden zich ernstig toe op de leer van de Apostelen, bleven trouw aan het gemeenschappelijk leven en ijverig in het breken van het brood (dat wil zeggen: de viering van de eucharistie) en in het gebed" (Hand. 2, 42) [b:Hand. 2, 42]. Moge de H. Geest aan de Kerk van ons land schenken dat wij volgens dit ideaal leven. Utrecht, 13 november 1979. De Bisschoppen van de RK Kerkprovincie in Nederland.