Inhoudsopgave
- Paus: De lijkwade, een icoon met bloed getekend
In een noemde Benedictus XVI de lijkwade van Turijn “een icoon met bloed getekend” en “bloed is leven”.
Deze 2e mei ging de Paus na zijn ontmoeting met jongeren ter gelegenheid van zijn pastoraal bezoek aan Turijn, naar de kathedraal waar hij de lijkwade vereerde, die uitzonderlijk uitgestald wordt van 10 april tot 23 mei.
Na een lang gebedsmoment las de Paus, in aanwezigheid van talrijke gelovigen en slotzusters, zijn meditatie over het “Mysterie van Stille Zaterdag”.
“Hoe spreekt de lijkwade? Zij spreekt door bloed, en bloed is leven! … De lijkwade is een icoon met bloed getekend; het bloed van een gegeselde man, met doornen gekroond, gekruisigd en aan de rechterzijde verwond.” Voor Benedictus XVI is “het beeld dat in de lijkwade geprent is, dat van een dode, maar bloed spreekt van leven. … Iedere bloedtrek spreekt van liefde en leven … De lijkwade is als een bron die in de stilte murmelt en wij kunnen ze horen, wij kunnen ze horen in de stilte van Stille Zaterdag”.
Onze tijd is een “stille zaterdag” geworden Tijdens zijn meditatie in een uiterst stille kathedraal, noemde de Paus de lijkwade “de icoon van Stille Zaterdag”, “de dag waarop God begraven werd”. Vandaag “vooral na de voorbije eeuw, is de mensheid uiterst gevoelig geworden voor het mysterie van Stille Zaterdag. … Dat God begraven werd, maakt deel uit van de spiritualiteit van de hedendaagse mens, op existentiële bijna onbewuste manier, zoals een leegte in het hart die steeds meer uitdeint”.
“Op het einde van de 19e eeuw schreef Nietzsche: “God is dood! En wij hebben hem gedood!”. … Deze bekende uitspraak wordt in de christelijke traditie bijna letterlijk genomen, wij herhalen ze in de Kruisweg, misschien zonder ons echt rekenschap te geven van wat we zeggen.”
“Na twee wereldoorlogen, concentratiekampen en goulags, Hiroshima en Nagasaki, is onze tijd steeds meer een stille zaterdag geworden: het duister van deze dag is een appèl aan ieder die zich vragen stelt over het leven, in het bijzonder ons, gelovigen.”
Nochtans, “de dood van de Zoon van God, van Jezus van Nazareth, heeft een tegengesteld aspect, totaal positief, bron van troost en hoop … En dat doet me denken aan het feit dat de lijkwade een fotografisch document is, met een ‘positief’ en een ‘negatief’. … Het meest duistere mysterie van het geloof is tegelijk het meest lichtende teken van onbegrensde hoop”.
De lijkwade is duister en licht Op Stille Zaterdag is Jezus Christus “nedergedaald ter helle”. … Dat betekent dat God die mens werd, zover ging dat hij in de uiterste en absolute eenzaamheid van de mens is binnengegaan, daar waar geen enkele liefdestraal binnenkan, daar waar totale verlatenheid heerst zonder een enkel woord van bemoediging: ‘de hel’.” Wij hebben allemaal al eens “dit verschrikkelijke gevoel van verlatenheid” ervaren. … En dat is wat ons in de dood het meest schrik aanjaagt, zoals toen wij als kind schrik hadden in het donker en alleen de aanwezigheid van iemand die ons graag ziet, ons kon geruststellen”.
De Paus zei dat de mens slechts kan leven omdat hij bemind wordt en kan beminnen. “En wanneer de liefde binnengedrongen is in de ruimte van de dood, is dat omdat daar ook het leven gekomen is. In het uur van uiterste eenzaamheid zullen wij nooit alleen zijn: “Passio Christi. Passio hominis”.
“De lijkwade werd in deze diepe duisternis ondergedompeld, maar is tegelijk lichtend; en ik denk dat wanneer duizenden en duizenden mensen ze komen vereren – zonder degenen te tellen die ze op een afbeelding bekijken – is dat omdat zij er niet alleen duisternis in zien maar ook het licht. … Niet zozeer de nederlaag van het leven en de liefde maar eerder de overwinning, de overwinning van het leven op de dood, van liefde op haat.”
Vert.: Sorores Christi
Bron: Zenit.org
Zie ook:
Dossier
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Kopieer alinea-tekst naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
Bericht Paus: De lijkwade, een icoon met bloed getekend
2 mei 2010
30 augustus 2013
https://rkdocumenten.nl/toondocument/bericht_925-paus-de-lijkwade-een-icoon-met-bloed-getekend-nl