Kardinaal Müller: "De werking van het interview is fataal"
Inhoudsopgave
- Kardinaal Müller: "De werking van het interview is fataal"
(kath.net) - Kard. Müller, de vroegere prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer [d:106], heeft op de website kath.net een ingezonden brief gescrheven, naar aanleiding van het naar buiten komen van een interview van Paus Franciscus [n:4824], waarin deze, zo men eruit op zou kunnen maken, voorstander zou zijn van een wettelijk samenlevingscontract voor mensen van hetzelfde geslacht.
"Ik ken de exacte bewoordingen van de dubbelzinnige verklaring, zoals zo vaak, in het interview niet. Maar het effect is fataal.
De katholieke gelovigen zijn geïrriteerd, de vijanden van de Kerk voelen zich bevestigd door de Plaatsvervanger van onze Heer Jezus Christus, wiens Zoon van God zijn zij verwerpen. In plaats van theologische en filosofische argumenten van de rede te gebruiken, doen ze een beroep op het gevoel, waardoor ze de rationaliteit van het geloof toetsen aan sentimentaliteit.
Maar het geloof hangt niet af van een politieke optie in het rechtse of linkse spectrum of een ideologische positie tussen conservatisme of progressivisme, maar alleen van de waarheid dat God zelf is in zijn wezen en in het woord van zijn historische openbaring.
De christen gelooft in God als de eerste waarheid en erkent de paus en de bisschoppen als opvolgers van Petrus en de andere apostelen.
Pauselijke trouw is iets anders dan idolate papolatrie, vergelijkbaar met het principe dat de leider of de partij altijd gelijk heeft. Waar spanningen ontstaan tussen het evidente Woord van God en de onfeilbare interpretatie daarvan aan de ene kant en particuliere meningsuitingen, zelfs door de hoogste kerkelijke autoriteiten, geldt altijd het principe: "in dubio pro DEO".
Het leergezag dient het Woord van God en staat nooit boven de Openbaring. Dat is in ieder geval de geldige leer van de Kerk over de relatie van Gods openbaring in Christus tot het aan haar ondergeschikte leergezag.
De onderhavige verklaring [n:4824] is een zuiver particuliere meningsuiting, die elke katholiek vrijelijk kan en moet tegenspreken.
John Henry Newman (1801-1890), de beroemde kardinaal en een van de grootste leraren van de Kerk in de moderne tijd, heeft gezegd dat corruptie in zaken van geopenbaarde leer nog erger is dan financiële corruptie in kerkelijke organisaties en morele corruptie van geestelijken en vooraanstaande leken. Dit was en is de bron van alle misstanden en schandalen in de kerkgeschiedenis.
Wat is kerkelijke openhartigheid of de vrijheid van een christen? Tussen paus en bisschoppen, vooral de kardinalen van de Heilige Roomse Kerk, bestaat dezelfde relatie als tussen Petrus en de andere apostelen. Paulus confronteerde Petrus omdat deze laatste door dubbelzinnig gedrag en spraakgebruik was afgeweken van de "waarheid van het Evangelie" (Gal. 2, 14) [b:Gal. 2, 14]. Hiëronymus, Augustinus en Thomas van Aquino staan in hun interpretatie van de Brief aan de Galaten inhoudelijk aan de kant van Paulus en prijzen Petrus voor zijn nederigheid om zich door hem te laten berispen.
In de katholieke kerk - inzake de complementariteit van de man en vrouw, het huwelijk en het gezin - geldt het Woord van God in zijn definitieve interpretatie in de persoon en de zending van Christus zijn Zoon, tegenover de Farizeeën van toen en nu: "Hebt u niet gehoord dat de Schepper hen in het begin als man en vrouw heeft geschapen? Daarom zal de man vader en moeder verlaten en zich bij zijn vrouw voegen, en de twee zullen één vlees zijn." (Mt. 19, 4) [b:Mt. 19, 4].
Er is geen recht op huwelijk en gezin, tenzij een man en een vrouw, naar hun door God geschapen aard, vrijelijk tegen elkaar zeggen in geweten en in de ogen van God: "Alleen jij en voor altijd - tot de dood ons scheidt". Buiten het wettige huwelijk is volgens Gods wil elke seksuele vereniging objectief gezien een ernstige zonde - ongeacht het subjectieve schuldgevoel dat alleen God kent en aan wiens vergeving we ons altijd en op elk moment kunnen toevertrouwen.
Maar we moeten niet lichtzinnig zondigen omdat we op de barmhartigheid van God vertrouwen en in plaats van ons te laten rechtvaardigen door zijn barmhartige oordeel, moeten we ons niet bevestigd zien door het applaus van ontkerstende tijdgenoten tot het doen van een zondige daad.
De Catechismus van de Katholieke Kerk [1] maakt een duidelijk onderscheid tussen pastorale zorg en persoonlijke aandacht voor personen met een neiging tot personen van hetzelfde geslacht en de objectieve beoordeling van homoseksuele handelingen of zelfs heteroseksuele handelingen buiten het huwelijk die in strijd zijn met het gebod van God. "Wie aanspraak maakt op verbondenheid met God, moet leven juist zoals Christus geleefd heeft.." (1 Joh. 2, 6) [b:1 Joh. 2, 6].
Het onderhouden van de geboden van God is een uiting van liefde voor Hem en erkenning van hun genezende werking op de mens. In plaats van mensen te ontmoeten die zich door hem bevestigd voelen in hun houding en verkeerd denken en die met een foto van de paus aan de wereld pronken, zou de paus het boek van Daniel Mattson moeten bestuderen en hem uitnodigen voor een gesprek. Hij is een Amerikaan die de weg heeft gevonden van de onwaardigheid van seksuele promiscuïteit naar een abstinent leven in de "vrijheid en glorie van de kinderen van God" (Rom. 8, 21) [b:Rom. 8, 21].
Kardinaal Gerhard Müller is de prefect emeritus van de Congregatie voor de Geloofsleer.
Zie ook
29-12-1975 - Congregatie voor de Geloofsleer: Persona humana [8|8]
25-03-1995 - Paus Johannes Paulus II: Evangelium Vitae [2|71-73]
15-08-1997: Catechismus van de Katholieke Kerk [1|2357-2359.2396]
03-06-2003 - Congregatie voor de Geloofsleer: Overwegingen over voorstellen om wettelijke erkenning te geven aan verbintenissen tussen homoseksuele personen [96]
19-03-2016 - Paus Franciscus: Amoris Laetitia [6271|250-251]
Om RK Documenten te kunnen verbeteren is uw reactie zeer waardevol. Heeft u aanmerkingen of suggesties voor verbeteringen of bent u een fout tegen gekomen? Laat het ons weten.
Naar de oude site